VBO DURFT ESTABLISHMENT NIET te DOORBREKEN

De Ravensteingroep – dertig topindustriëlen en vertegenwoordigers van sectorfederaties van het VBO – hebben een plan opgesteld voor het behoud van de industrie (zie blz. x). Bijna 30 % van onze welvaart is afhankelijk van de industrie. De VBO-denktank waarschuwt dat bij een verdere desindustrialisering België welvaart zal moeten prijsgeven.

De Ravensteingroep denkt niet dat de industrie de weg van de landbouw zal opgaan. De industrie is nodig. Dat is de kern van de VBO-boodschap. Het zal echter een andere industrie moeten zijn. Innovatie is de sleutel naar een industrie die meer toegevoegde waarde boekt.

Het VBO-werkstuk is in de eerste plaats een zeer goede analyse van het belang van de industrie. Het geeft ook de sporen aan waarlangs er vernieuwing moet komen. Maar daar blijft het rapport steken. Baanbrekende vernieuwingen konden we niet ontdekken. “We willen de deuren niet toeslaan,” verantwoorden John Dejaeger en Pieter Timmermans de soms diplomatische opstelling.

Het industrierapport van het VBO doet ook denken aan het ti2-concept van Urbain Vandeurzen van Voka. Maar ook Vandeurzen blijft steken in de concretisering van zijn analyse. Is het omdat Voka en nog veel meer het VBO te veel in het circuit meedraaien? Moet niet een groot deel van het establishment in vraag gesteld worden? Maar hoe kan je dat doen als je er zelf deel van uitmaakt?

Hoe sterk dat establishment is, mag je afleiden uit de lachende aanwezigheid van de ABVV-bonzen Rudy De Leeuw en Xavier Verboven op de eerste rij van het SP.A-congres van afgelopen weekend. De tijd dat ze hun rug keerden naar de socialisten is nog niet zo ver weg. De door het ABVV omstreden regionalisering van de arbeidsmarkt was niet meer zo prominent aanwezig in de toespraak van Vande Lanotte. In de beginselverklaring van de SP.A is ze zelfs niet terug te vinden. En in De Morgen van afgelopen zaterdag deed Vande Lanotte een opmerkelijke uitspraak: “Met het ABVV en ook wel met het ACV hebben we eigenlijk een stilzwijgend contract. We zullen niet veel belangrijke sociaaleconomische beslissingen nemen waarover zij niet vooraf gecontacteerd zijn, en waarvan zij te kennen gaven dat ze die absoluut niet zien zitten. Als ABVV en ACV het niet zien zitten, zal de SP.A nu twee keer nadenken, of bijzonder goed uitleggen waarom het volgens ons toch moet.”

Benieuwd of tegen 10 juni Vande Lanotte zijn regionalisering van de arbeidsmarkt nog meer vergeten is. Nochtans heeft een modern industriebeleid nood aan een soepele arbeidsmarkt. Ook dat is een van de strijdpunten van het VBO-rapport. Een regionalisering zou ons op dat vlak veel vooruit kunnen helpen. Een mooie illustratie is het Volkswagenconflict waar de strapatsen van een losgeslagen Franstalige FGTB-bende het voortbestaan van de fabriek in gevaar bracht. Zonder dit soort vakbondsgangsters, die ook nog elders in Wallonië te vinden zijn, zouden we sneller stappen vooruit kunnen zetten. Dat zou het VBO moeten durven schrijven.

G.M.