Paragraph/Quarterdeck. De Vodka-konnektie

Ex-Philips en ex-Apple-pionier,

de Vlaming Gaston Bastiaens, duikt terug op. Als kersverse CEO van het Amerikaanse Quarterdeck, en met een aantal Russische academici als bondgenoot, stort

hij zich op het Internet-gebeuren.

Locatie : Sunnyvale (Californië).

Vlaming Gaston Bastiaens (47) is terug. En hoé. Als president en CEO sinds januari jl. van het Amerikaanse softwarebedrijf Quarterdeck. Z’n agenda : allianties smeden, ideeën spuien en innovatief de horizon aftasten naar investeringscash en markttoegang. Kortom, het type entrepreneur waaraan Silicon Valley vandaag anno 1995 behoefte heeft.

“‘s Ochtends sta ik op om 5 uur 30, ga 4 mijl joggen, neem een douche, daarna m’n ontbijt en kom om 7 uur op het werk, ” vertelt hij graag. Bij Philips, waar hij 21 jaar diende, stond Gaston Bastiaens bekend om zijn noeste drive. Eind jaren ’80 verwierf hij er de bijnaam Mister CD-I de man die de compact disc interactive (CD-I) van Philips op de markt moest duwen. Een moeizame bevalling.

In september ’92 stapte hij, op vraag van (toenmalig) voorzitter John Sculley, over naar Apple. Hij stoomde er de Newton een nieuwe generatie multimedia-pc in zakformaat klaar van prototype tot kommercieel produkt. Door een té scherpe lanceerdatum en allerlei technologische perikelen, bleef ook hier de doorbraak (voorlopig) uit. Bastiaens verliet de Amerikaanse computerreus in april ’94 “om” (dixit het officiële bericht) “een eigen bedrijf te beginnen”, en verdween maandenlang uit het zicht.

Trends zocht hem op in de herfst van vorig jaar en kwam terecht bij ParaGraph International, een merkwaardig softwarebedrijfje in Sunnyvale hartje Silicon Valley gerund door Russische matematici. “Briljante academici, ” wist Bastiaens te vertellen. “Stuk voor stuk teoretici die met frappant sukses de overstap maakten naar de moderne computertechnologie. “

Eén ervan, Shelva Isekovich Guberman, knobbelde een wiskundig model uit dat aardschokken voorspelt. Bastiaens : “Het klinkt ongelooflijk, maar zo’n 17 jaar geleden al ontwikkelde Guberman het sleutelalgoritme waarop ParaGraph vandaag zijn digitale handschriftherkenning baseert (nvdr – het lezen en omzetten door de computer van geschreven tekst in gedrukte tekens). Deze Russen legden op basis van puur matematisch-heuristische principes de basis van hun huidig kunnen. “

ParaGraph sloot in september ’91 met Apple een exclusief kontrakt om hun technologie waarbij boodschappen op een LCD-schermpje worden gepend op de Newton te integreren. De handschriftherkenning zou later één van de meest controversiële punten van de Newton worden (zie kader). Stante pede vlogen op basis van dat kontrakt 26 Russische software-ontwikkelaars over van Moskou naar Sunnyvale. “Een kompleet gekkenhuis, ” herinnert CEO Stepan Pachikov zich. “Er waren talloze problemen met de roebel, de verloning in harde deviezen, visa en telefoonverbindingen naar Rusland. “

In juli ’94 richtte Gaston Bastiaens, na z’n vertrek bij Apple, samen met de Russen en enkele lokale durfkapitaalinvesteerders ParaGraph Communications op, om de technologie van de Russen beter naar de markt te begeleiden. Bastiaens : “Ik kon zonder problemen van Apple naar ParaGraph overstappen omdat er in de Bay Area geen antikonkurrentiebedingen zijn. Er geldt enkel een etische kode dat ik géén vertrouwelijke info mag uitwisselen. Daarom is het hier ook zo’n broeinest aan nieuwe technologieën. “

(Nota bene. De Russen onderhandelden wél keihard tot december ’94 om de exclusiviteitslicentie van Apple op hun technologie terug te kunnen kopen. Zij vreesden dat een vroegtijdig uitlekken van de entente tussen Gaston Bastiaens en ParaGraph die gesprekken ernstig zou hypotekeren. Daarom kreeg Trends 3 vellen non-disclosure agreement onder de neus geschoven om niet vóór afsluiting te publiceren.)

Bastiaens noemt de technologie van ParaGraph veelbelovend. Zegt hij : “Het bedrijf sleutelt momenteel aan twee erg interessante kommunikatieprodukten. De eerste heet PINK of voluit de ParaGraph Ink Application een bèta- of testversie van een softwareprogramma waarmee met een pen op het LCD-scherm, on-line én in real-time, boodschappen kunnen worden uitgewisseld over het computernet. Dit systeem oogt erg natuurlijk en is minder dwingend dan het klassieke pc-toetsenbord. Zo kunnen probleemloos schetsen of tekeningen van grafieken bij de nota’s worden gevoegd. Via kompressietechnieken herleidt ParaGraph de hoeveelheid op het netwerk verzonden data tot een minimum. “

ParaGraph wil hiermee inspelen op een trend. Bastiaens : “Meer en meer mensen keuvelen met vrienden en familieleden over netwerken. De VS alleen al telt nu zo’n 12 miljoen E-mail-gebruikers, waarvan de helft via Internet korresponderen. Een gigantisch marktpotentieel. “

Met het tweede produkt richt ParaGraph zich op de zuivere telekommarkt : een softwareprogramma dat semafoonbezitters toelaat om, via eenvoudige handschriftherkenning, onderling met elkaar beknopte boodschappen uit te wisselen. Ontwikkelaar Andreï Skaldin : “Die software neemt per semafoon slechts 25 kilobyte geheugen in, of pakweg 15- tot 20-maal minder dan wat de konkurrentie te bieden heeft. “

“In de VS zijn nu zo’n 18 miljoen semafoongebruikers aktief, ” schat Bastiaens. “Hun aantal groeit met 25 tot 30 % per jaar. Draadloze tweewegkommunikatie wordt ook hier de toekomst. ” Volgens hem zou de technologie kunnen gelicentieerd worden aan partners zoals Nationwide Wireless Network (NWN) een wereldwijd semafooninitiatief van het Amerikaanse telekombedrijf Mtel of Ram Mobile Data dat momenteel, ook in België, draadloze datakommunikatie uitbouwt. “Er zijn al gesprekken geweest, ” aldus Bastiaens, “maar nog geen duidelijke afspraken. “

Hij kocht ook de rechten op van een door ParaGraph ontwikkeld interaktief multimediasysteem. “Geweldige 3D-software, gekomprimeerd volgens de MPEG2-norm (nvdr – een nieuwe standaard voor digitale videobeelden) en met supersnelle animatie. Maar dit laat ik voorlopig sluimeren. De risico’s in de multimediasektor zijn nog té groot. Pas wanneer een gigant zoals Spielberg zich op die sektor stort, zal de markt openbloeien. “

Is techno-pionier Bastiaens voorzichtiger geworden ? De povere verkoop van de CD-I en de Newton weekte nogal wat kritiek los. Hij pareert : “Je hebt grosso modo vier tot vijf jaar nodig vóór een nieuwe technologie definitief doorbreekt. De cd-audio werd ook gelanceerd in ’84 en brak pas in ’87 definitief door. Trouwens, Apple verkocht van de Newton pakweg 100.000 eksemplaren in 6 maanden tijd. Zowel de CD-I als Newton zijn goede technologieën die het zeker zullen maken. “

In z’n zoektocht kriskras door de VS op zoek naar strategische partners die de ParaGraph-produkten konden helpen financieren en verdelen botste Bastiaens vorige maand op Quarterdeck, een op de Nasdaq-genoteerd softwarebedrijf dat in ’94 fikse herstruktureringen achter de rug had. Zegt hij : “Zij zochten een nieuwe president en CEO om het bedrijf te heroriënteren. Ik hapte toe, omwille van drie redenen. Eén : er werd op korte termijn 22,8 miljoen dollar verse cash in de onderneming gepompt. Twee : er zijn uitmuntende ingenieurs in het bedrijf voorhanden. Drie : het distributienet is sterk én op wereldschaal uitgebouwd. “

Quarterdeck verkoopt software die de funktionaliteit van Dos- en Windows-pc’s verbetert zowel inzake geheugenbeheer (het produkt QEMM 7.5), gegevensopslag (CleanSweep) als het gebruik van zware programmafunkties op kleinere types computers (DESQview). Bastiaens wil nu de band tussen ParaGraph Int. en Quarterdeck aanhalen (al bouwt hij wél z’n minderheidsbelang in ParaGraph af : “om belangenkonflikten te vermijden”). Stelt hij : “Quarterdeck wierp zich nu ook op het Internet-gebeuren en verkoopt electronic publishing tools voor bedrijven die informatie op het Net willen verspreiden. Die produkten kombineren met PINK en de 3D-software van ParaGraph kan interessante synergieën opleveren. “

De ingenieur uit Westerlo voelt zich thuis aan de Californische westkust. Hij diept z’n persoonlijke Newton uit de binnenzak op : “Eén van de voordelen van mijn vroegere jobs bij Philips en Apple, is dat de industrie me kent. ” Hij punt een telefoonlijst op het schermpje tevoorschijn : “Ik hoef maar de juiste mensen op te bellen. ” En dan, na een pauze : “Ik ben op tijd weggegaan. Bij Philips en Apple was ik een intrapreneur, nu voel ik me entrepreneur. “

PIET DEPUYDT

GASTON BASTIAENS (M), MET ANDREI SKALDIN (L) EN STEPAN PACHIKOV (PARAGRAPH INTERNATIONAL)”De industrie kent me. “