Ook als u geld verdient via YouTube, ontsnapt u niet aan de fiscus

YouTube doet het bijzonder goed in de Verenigde Staten. Maar ook in België verdienen sommige streamers een aardige duit aan het platform. Maar wat betekent dat voor uw belastingen?

Het traditionele verdienmodel, waarbij we enkel inkomsten putten uit onze arbeidsprestaties, moet hoe langer hoe meer plaats maken voor alternatieve inkomstenbronnen. Om te beginnen vindt een toenemend aantal mensen zijn weg naar de deeleconomie. Platforms zoals Uber, FLAVR en Airbnb zijn niet meer weg te denken uit onze maatschappij. Maar ook de streamingdiensten zoals YouTube en Twitch zijn voor een toenemend aantal mensen een bron van inkomsten. Al vergeten sommige gebruikers dat dergelijke inkomens ook in belastingaangifte moeten aangegeven worden.

Wettelijk kader deeleconomie

Voor wie een centje bijverdient via de deeleconomie, heeft de federale regering een wettelijk kader uitgewerkt. Wie vanaf juli bijvoorbeeld een rit aanbiedt via het deelplatform Uber moet 10 procent belastingen betalen. Dat tarief is geldig zolang je niet meer verdient dan 5100 euro per jaar. Verdien je meer, dan wordt het globale bedrag belast tegen het progressieve tarief. En dat kan oplopen tot 50 procent. “Om van die regeling te kunnen genieten, moet het platform een erkenning aanvragen. Momenteel is er nog geen lijst gepubliceerd, maar in de pers circuleerden al de volgende namen: ListMinut en FLAVR”, weet Sylvie De Raedt, vennoot bij het advocatenbureau Dvdtaxlaw.

Maar wat moet je doen als je geld verdient via een streamingdienst zoals YouTube? “Zulke platforms zijn nog niet opgenomen in de bovenstaande lijst. Volgens ons zal YouTube daar nooit onder vallen, omdat de vergoeding daar (tot nu toe) enkel via advertenties verloopt. Het is niet de gebruiker die betaalt voor de diensten via het platform. Er is in dat geval niet echt sprake van deeleconomie”, reageert De Raedt. “Er geldt dan ook geen afzonderlijke fiscale regeling voor die streamingdiensten.”

Voor wie geld verdient via een YouTube- of een Twitch-kanaal gelden dus de gewone fiscale regels. Dat betekent dat wie professionele bezig is met zijn kanaal, de vergoeding als beroepsinkomsten moet aangeven. “De omvang van de vergoeding is wel een indicatie, maar is op zich niet doorslaggevend. Er is dus niet echt een inkomenslimiet”, aldus De Raedt. Net omdat er geen fiscale regeling is, worden dergelijke inkomsten tegen de gewone tarieven belast. Die tarieven kunnen oplopen van 25 tot 50 procent. “Professionelen, al dan niet al bijberoep, moeten zich overigens ook registeren als onderneming en dus btw en socialezekerheidsbijdragen betalen.”

Donaties

De Raedt merkt dat andere regels van toepassing zijn wanneer een streamer het kanaal meer als een hobby gebruikt. “In zo’n geval worden de vergoedingen als diverse inkomsten belast. Daarop betaalt de streamer 33 procent belastingen. Er is dan geen btw-plicht.”

Ook wanneer een streamer donaties ontvangt van zijn kijkers, ontsnapt hij niet aan de fiscus. “Donaties worden eveneens belast als diverse inkomsten”, weet De Raedt. “Want het gaat over een vergoeding buiten de uitoefening van een beroepswerkzaamheid voor een prestatie of een dienst verleend aan de donateur.”

Voorts benadrukt De Raedt dat wanneer een kijker rechtstreeks een vergoeding betaalt aan de streamer, die vergoeding ook als een vergoeding voor auteursrechten zou kunnen beschouwd worden. “Daardoor is een gunstige belastingheffing van toepassing”, klinkt het. De auteursrechten worden apart belast tegen 15 procent, na aftrek van de forfaitaire kosten. “Wanneer de streamer zijn of haar inkomsten haalt uit reclame, is er geen sprake van inkomsten uit auteursrechten en is dat gunstregime niet van toepassing”, besluit De Raedt.