Boekentip voor uw vakantie: hoe Macron heeft geprobeerd om Poetin ervan te overtuigen geen oorlog te beginnen tegen Oekraïne

In de ochtend van 24 februari 2022, een paar uur na de Russische inval in Oekraïne, belt de Franse president Emmanuel Macron naar zijn Russische collega Vladimir Poetin. Macron zegt “geschokt te zijn door de invasie” en vraagt aan Poetin de gevechten te stoppen en vredesonderhandelingen te beginnen met de Oekraïense president Volodimir Zelenski.

Aan de andere kant van de lijn zit echter een Russische president vol haat en rancune. Hij zegt woedend te zijn op Zelenski die zich op het Westen richt, “een verboden horizon”. “Ik weet dat Zelenski zoals Hitler verscholen zit in zijn bunker. Maar ik weet waar die bunker is. Ofwel leg ik Oekraïne plat, ofwel hak ik zijn hoofd politiek af.” In Parijs blijft het aan de andere kant van de lijn een tijd stil.

Dit verhaal staat in Macron-Poutine: les liaisons dangereuses, een boek van Isabelle Lasserre, buitenlandjournalist en voormalig Moskou-correspondent van Le Figaro. Ze beschrijft de onophoudelijke inspanningen die Macron gedaan heeft om Poetin ervan te overtuigen geen oorlog te beginnen tegen Oekraïne. Hij stalkt de Russische president bijna via de telefoon. De Russen hebben er zelfs een nieuw woord voor uitgevonden: makronit of iemand continu opbellen zonder aanwijsbare reden.

Uit het boek blijkt dat Macron er alles aan gedaan heeft om een conflict te vermijden. Tot een bezoek aan Moskou op 7 februari, toen Poetin hem ontving aan een gigantische tafel waarbij ieder van hen aan een uiteinde zat. Meer dan eens had Macron de indruk met de Russische president een vertrouwensband te hebben

opgebouwd. Zeker nadat hij Poetin kort na de Franse presidentsverkiezingen van 2017 met veel egards in Versailles had ontvangen. Maar dat was een vergissing. Eigenlijk waren die ontmoetingen telkens dovemansgesprekken. Lasserre toont aan dat de Russen er ten opzichte van westerse leiders een gewoonte van hebben gemaakt flagrant te liegen. Macron heeft dat te laat ingezien.

Hij hoopte zich als westers land minder afhankelijk te laten zijn van de dominante Verenigde Staten en bruggen te slaan naar Moskou. Zoals president Charles de Gaulle deed in de jaren zestig. Of Nicolas Sarkozy, die er nog altijd prat op gaat in 2008 een einde te hebben gemaakt aan de oorlog tussen Rusland en Georgië. Maar Moskou maakte van die verzoenende Franse houding steevast misbruik om bij een internationale crisis tijd te kopen.

Isabelle Lasserre, Macron-Poutine: les liaisons dangereuses, L’Observatoire, 186 blz., 20 euro