Huisruiler zoekt ruilhuis

Ondanks het toenemend succes van Internet en het groeiend aantal surfers op zoek naar de ideale vakantieplek, breekt huisruil als vakantieformule nog steeds niet door.

Huisruil – de eenvoudige formule waarbij de ene partner een huis, appartement of studio voor een bepaalde periode ruilt met een ander – raakte pas begin van de jaren zeventig van de grond. Met de komst van Internet werd nu voor huisruil een geweldige expansie voorspeld, maar die kwam er niet.

Echt populair is huisruil alleen bij Amerikanen: zij doen een stuk makkelijker aan home swapping dan Europeanen. Een voor de hand liggende reden is de relatie van Amerikanen tot hun huis. Terwijl Europeanen het eigen huis voor een stuk als hun ziel beschouwen, kijken Amerikanen ertegen aan als een stuk prestige of als een stuk eigendom zonder meer. Europeanen lijken ook meer gesteld op respect voor privacy en intimiteit. Vreemden toelaten in hun eigen huis, zelfs in hun eigen bed, is voor de meeste Europeanen geen aanlokkelijke gedachte.

Begin jaren negentig dachten de fervente huisruilers dat we voor een grote doorbraak stonden. Internet zou zorgen voor een makkelijker uitwisseling van vraag en aanbod, voor directere communicatie tussen de geïnteresseerden – één van de basisvoorwaarden voor een succesvolle ruil – en voor merkelijk méér kandidaat-ruilers. Die kwamen er, maar niet met zovelen als men had verwacht. Er bestaan weliswaar een aantal interessante websites waar organisaties hun leden onderbrengen, maar om een massaverschijnsel gaat het niet. Huisruilers – men vindt ze in alle sociaal-economische klassen van de bevolking – blijven een zeer beperkte minderheid in de bevolking van de vakantiegangers.

Zij kennen bijvoorbeeld het International Home Exchange Network ( http://www.homexchange.com) of in eigen land Taxistop/Airstop ( http://www.taxistop.be) als Internet-fora. Bij Homexchange betalen leden 39,95 dollar per jaar voor een onbeperkte toegang tot de databank. Taxistop rekent 3150 frank aan per jaar. Daarvoor krijgt u niet alleen een kijk op het volledige aanbod – in gedrukte versie, maar is de ruiler ook verzekerd voor eventuele schade aan het ruilhuis.

Nieuw is wel de trend dat aanbieders hun onroerend goed via Internet op verschillende manieren aan de man/vrouw proberen te brengen. Daarbij gaat het om hoofdverblijfplaatsen, maar vooral om tweede verblijven. De aanbieders stellen het pand gewoon te huur tijdens een vakantieperiode, bieden het permanent te huur aan of doen echte ruilvoorstellen. Maar die aanpak waarbij men van verschillende walletjes tegelijk probeert te eten, ligt natuurlijk een eind verwijderd van het oorspronkelijke idee.

Marleen Fynhoudt