Geheime parel

Graspoort, een al even groene plek als de naam doet vermoeden, biedt een wereldse keuken, een boeiende wijnkaart en veel sfeer.

Verscholen onder een bladerdek, aan het einde van een kasseiweggetje, staat een restaurant waar de ramen beslagen zijn van de gezelligheid. De toegang naar Graspoort is even geheimzinnig en sprookjesachtig als The Secret Garden, een van mijn favoriete kinderboeken. Doe daar nog eens de bontgekleurde boom in het midden van het knusse zaakje bij, en je waant je echt even in een hersenspinsel. Het geroezemoes, de dicht bijeenstaande tafeltjes en de joviale bediening van Steffi Hermans en haar team zetten ons gelijk weer met de voeten op de grond. Mochten de borden niet zo gracieus afgewerkt zijn, dan kon de plek ook doorgaan voor een bruisend eetcafé.

Je kiest à la carte of voor een vier-, vijf- of zevengangenmenu tegen de zeer schappelijke prijzen van 58, 68 en 82 euro. Ze bieden een mix van Europese producten, bereid op een Aziatische of Zuid-Amerikaanse manier. Die drang naar de wereldse keuken pikte chef Thibault Van Stratum onder meer op bij Sea Grill, de voormalige tweesterrenzaak van Yves Mattagne.

Ook Van Stratum kookt met uitgesproken smaken. Zo krijgt een zoute amuse van sobanoedels met kokkels en nori een sprankelende verfrissing door een granité van yuzu met sake en miso. Corvina, een soort baars uit de Middellandse Zee, wordt als ceviche gegaard in leche del tigre, een Peruaanse frisse, kruidige saus. En hoewel de stevige, rauwe vis nog iets meer gegaard had mogen zijn, blijft vooral het samenspel met de knapperige groenten zoals babymaïs, minikomkommer en radijs bij. De granité van mescal maakt van dit gerecht een elegant en vrolijk geheel.

Van de lentefrisheid belanden we weer in de herfst met duif en een crème van zoete aardappel. Bij de zachte filet komen twee sauzen: een op basis van zwarte bonen, wat een hartverwarmend zoete toets geeft, en een klassieke jus van het karkas met eekhoorntjesbrood. Mooi hoe de chef een klassieke waarde combineert met een vleugje exotiek. Onder een stukje witte kool en cevenne-ui zit nog koude foie gras verstopt, maar dat voegt weinig toe. Dat in tegenstelling tot de smaakvolle bereiding van ragout van duivenbil met een dik stuk eekhoorntjesbrood erbovenop.

Eindigen doen we met evenveel warmte. Een honingkoekje valt nogal moeilijk te breken met de lepel, maar ligt op een ongelooflijk lekkere crème van vanille en kruidnagel. Mechelen heeft er een parel bij.