De outsourcer van Euroclear

Tim Howell, de CEO van Euroclear, wil 500 jobs van Euroclear Bank overbrengen naar Krakau. Het is niet de eerste keer dat de accountant bij Euroclear de hakbijl hanteert.

Euroclear wil officieel vijf jaar nemen om ongeveer de helft van de 1000 werknemers van zijn Euroclear Bank in Brussel te vervangen door werknemers in Polen. Euroclear Bank is het internationale settlementhuis van de groep. Settlement zorgt ervoor dat de kopers van effecten daadwerkelijk eigenaar worden en dat verkopers echt hun centen krijgen. Euroclear houdt ook de posities bij van alle partijen.

“Dit gaat niet over informatica, dit gaat over de kern van de activiteiten van Euroclear”, zegt Pierre Merveille, regionaal secretaris van de Franstalige bediendebond SETCa. Euroclear Bank was de enige tak van Euroclear die transacties won in 2010 (+21 %).

Howell leidde de 7000 werknemers van HSBC Securities Services (HSS) voor hij in april 2010 CEO werd van de Euroclear Groep, met 3850 werknemers. Bij HSS zocht hij de hogere marges in het historische achterland in Azië en verkocht hij onder meer het Franse filiaal voor fondsenbeheer aan Crédit Agricole. Na de financiële crisis van 2008 profileerde hij HSS als een veilige haven, weg van het risico van schuldhefbomen. Veiligheid appreciëren ook de eigenaars van Euroclear. Dat zijn de makelaars en banken uit negentig landen die tegelijk ook de grootste klanten van Euroclear zijn. Vorig jaar stuurden ze 150,4 miljoen transacties en een astronomische 526.100 miljard euro door de boeken van het bedrijf. In België is Euroclear extra belangrijk omdat hier de informaticaontwikkeling gebeurt in Euroclear nv en omdat Euroclear Bank hier bovendien is gevestigd.

Landhuizen

Howell (51) pendelt tussen de holdingzetel in Londen en zijn kantoor aan de Koning Albert II-laan. Hij woont in West Sussex, een streek van natuur en statige landhuizen, waar hij ook oude huizen renoveert en oldtimers verzamelt.

In het bestuur van Euroclear zat Howell het risk committee voor. Niet toevallig, want de registeraccountant, gestart bij Samuel Montagu en Arthur Andersen, kreeg in de jaren negentig de opdracht om het risicobeheer van HSBC een stevigere basis te geven. Zijn baas heette Stephen Green, de latere groepsvoorzitter. “Vóór Nick Leeson (de trader die in 1995 het faillissement van de Britse Barings Bank veroorzaakte, nvdr) was risicobeheer voor veel banken geen prioriteit”, vertelde Howell vorig jaar aan Tendances. “Plotseling was dat een must.” Hij noemt zich een bemiddelaar tussen het analytische en het mathematische van risicobeheer en de veel intuïtievere logica van de markten. “Hij neemt zichzelf niet al te serieus, terwijl hij de zaken toch erg serieus doet”, beschreef Jean-Jacques Verdickt, vicevoorzitter van Euroclear hem.

Risicobeperking is ook de manier waarop Howell nu Euroclear aanpakt. Hij wil het bedrijf weg van de witgoedactiviteit die settlement wordt en focussen op taken waar zijn klanten sinds het faillissement van Lehman Brothers meer waarde aan hechten. Onderpanden die veilig beheerd worden en recupereerbaar zijn in het geval van een faillissement van een makelaar, bijvoorbeeld – een taak van Euroclear Bank.

Geen emotionele band

In tegenstelling tot zijn voorganger Pierre Francotte komt Howell niet uit de ‘fabriek’ van Euroclear SA. Dat geeft hem een vrije hand. Onder Francotte kocht Euroclear in zeven landen nationale effectendepots, waaronder CIK in België. Tegelijk werd het Single Platform ontwikkeld, een transactie-infrastructuur die de dure barrières tussen nationale instellingen moest opheffen. De Europese Commissie, maar ook de gebruikers van Euroclear hadden het bedrijf de wacht aangezegd. Francotte kondigde zijn ontslag aan in juni 2009. Twee fases van het Single Platform waren afgewerkt, de rest sneuvelde.

Het duurde zes maanden voor men Howell bereid vond om Francotte op te volgen. Bij zijn benoeming roemde Howell “de heldere visie, het diepe management en de expertise van de staf” van Euroclear. Enkele maanden later klonk dat heel anders in Financial Services Research: “Het past niet om een langetermijnproject volgens de originele plannen af te werken wanneer de klanten van Euroclear nu heel andere uitdagingen hebben.” Howell schreef 117 miljoen euro af op de Single Platform-ontwikkelingen.

“Het doel is om de voordelen voor de gebruikers sneller en met minder risico’s en kosten te realiseren”, verduidelijkte Howell. Twee gebeurtenissen drijven hem. De centrale banken van de eurozone ontwikkelen een eigen settle-mentsysteem, waar Euroclear hoogstwaarschijnlijk een substantieel deel van zijn activiteiten zal aan uitbesteden. Als de Europese Commissie bovendien de fusie van NYSE Euronext en Deutsche Börse goedkeurt, komt Euroclear in directe concurrentie met het Clearstream-filiaal van Deutsche Börse. “Van die twee, is er fataal één te veel”, zegt Merveille van SETCa.

Wat niet betekent dat de vakbondsman gelukkig is met de aanpak van Howell. “In januari is dit aangekondigd als een project voor over twee à drie jaar. Nu is het opeens beslist. Het is duidelijk dat daar toen al grondig over was nagedacht.”

DOOR BRUNO LEIJNSE, ILLUSTRATIE JENS CLAESSENS

“Hij neemt zichzelf niet al te serieus, terwijl hij de zaken toch erg serieus doet” (Jean-Jacques Verdickt, vicevoorzitter Euroclear)