De massage-rage

Bij de specialist of thuis, op het werk of in het vliegtuig, in het restaurant, in de gangen van de metro of zelfs op straat…: de mogelijkheden om zich te laten masseren zijn legio. Massage wordt ontzettend populair in de strijd tegen stress.

Enkele jaren geleden publiceerde The New Yorker een cartoon die alle ‘zielenknijpers’ aan het lachen bracht. De tekening toonde een analist die tussen de wolkenkrabbers van Manhattan wandelde met een opplooibare divan op zijn rug. Hij prees zijn diensten aan: “Psychoanalyse bij u thuis, op kantoor of op straat… dankzij de handige divan in lichte uitvoering, opklapbaar en dus draagbaar.” In feite was deze onschuldige cartoon zijn tijd ver vooruit. Tegenwoordig is alles draagbaar en gebeurt alles overal. Hoewel psychiaters de geestelijke gezondheid van hun patiënten nog niet op straat verzorgen, zijn waarzeggers en astrologen daar al geruime tijd mee bezig. Ze houden mobiele consultaties en voorspellen de toekomst in de toeristische centra van alle grote steden.

Voor ons lichamelijk welzijn evolueert de trend veel sneller. Masseren is allang niet meer het voorrecht van kinesisten of schoonheidsspecialisten. Het gebeurt tegenwoordig in openbare parken en metrogangen, op markten en parkeerplaatsen langs autowegen. Niet alleen charlatans oefenen hun ‘kunst’ uit op verplaatsing: wanneer een masseur of masseuse thuis of op kantoor komt, is er geen sprake van anonimiteit. De persoon die zijn diensten aanbiedt, moet zich kunnen verantwoorden. De klanten verwachten resultaat, wat dan ook vaak het geval is.

Terwijl steeds meer mensen gebruikmaken van thuismassage, ontstaat ook de gewoonte om op het werk te ontspannen. De strijd wordt aangebonden tegen de stress en al zijn antiproductieve nevenwerkingen. Men maakt volop gebruik van ontspanningsruimtes, gym- en fitnesszalen, yogalessen, massages, enzovoort.

De trend ontstond in de Verenigde Staten. In de beroemde Silicon Valley stelt een bedrijf bijvoorbeeld een tweedaagse stage voor onder de naam ‘Balancing your life’; een andere firma biedt manicure, massage en dies meer. De trend begint in België stilaan door te breken. Stresspreventie in bedrijven komt zelfs aan bod in het bulletin van het VBO, waar interprofessionele akkoorden en collectieve arbeidsovereenkomsten besproken worden.

Diverse Belgische bedrijven (onder meer Electrabel en KPN Orange) hebben zelf initiatieven genomen. Andere knijpen een oogje dicht wanneer hun werknemers een korte siësta houden, even gaan joggen of een massagebeurt ondergaan.

Catherine Le Maux stelt dergelijke massages voor aan het personeel van Belgische ondernemingen. Mevrouw Le Maux, afkomstig uit Frankrijk, komt op aanvraag naar het bedrijf en geeft er massagesessies van een kwartiertje per persoon. Haar techniek werd ‘Amma Assis’ gedoopt. Zij past ‘acupressuur’ toe, een techniek die in Japan al meer dan 1300 jaar bekend is. Ze maakt schouders, rug, nek, heupen, armen en handen los en masseert ook de hoofdhuid. De behandeling kan om het even waar plaatsvinden, dankzij een lichte plooibare stoel die speciaal ontworpen is voor dit soort massage.

Style nam de proef op de som. Sommige collega’s moesten wel even glimlachen, maar iedereen werkte rustig verder, terwijl het ‘proefkonijn’ genoot van een ontspannende sessie van een kwartier en zich overleverde aan de zeer precieze bewegingen van elleboog, duim en handpalm van de professionele masseuse.

De ‘Amma Assis’ van Catherine Le Maux belooft “een maximale instroom van energie op zeer korte tijd; de gemasseerde persoon recupereert zowel op lichamelijk als op mentaal vlak.” Op basis van onze eenmalige ervaring kunnen we met grote overtuiging beamen dat de massage duidelijk een weldadige en ontspannende werking had op rug- en schouderspieren. Een ontspannen gevoel dat overigens verschillende dagen bleef duren.

Catherine Le Maux beschikt over verschillende certificaten, meer bepaald verstrekt door de vzw ‘Ressourcements, Centre de Formation en Techniques Manuelles Energétiques’.

Volgens Daniël Despieghelaere, voorzitter van de Algemene Kinesitherapeutenvereniging van België, kan een massage nooit kwaad – “op voorwaarde dat de persoon die ze uitvoert niet beweert dat hij therapeutisch werk levert.” Wettelijk gezien heeft iedereen trouwens het recht om massagetechnieken toe te passen, zolang de recentelijk opgerichte nationale raad voor kinesitherapie niet het tegendeel beweert na een precieze omschrijving te hebben gegeven van wie wat mag doen. Kinesitherapeuten die na vier of vijf jaar hogere studies een diploma behaald hebben, verzetten zich trouwens niet tegen deze golf van mobiele massages. Despieghelaere: “Massage is immers maar een klein onderdeel van onze opleiding.”

Catherine Le Maux oefent haar activiteit uit op verplaatsing, met een massagestoel die in 1986 werd ontworpen door de Amerikaan David Palmer. In tegenstelling tot de massagetafel die bijna altijd past in een sessie achter gesloten deuren waarvoor je meestal heel wat geld neertelt, kan de massagestoel gelijk waar en voor gelijk wie gebruikt worden. De prijs ligt dan ook veel lager.

Hier wordt geen therapie beloofd, maar ontspanning en een stimulerende invloed op de bloedsomloop. De eerste resultaten van een studie over massage die loopt aan het Touch Research Institute (de opleiding Geneeskunde aan de universiteit van Miami) lijken beide elementen te bevestigen.

Voor sommige massages van tegenwoordig is trouwens helemaal geen materiaal meer nodig. Zo biedt de luchtvaartmaatschappij Virgin haar passagiers een relaxende massage aan tijdens de vlucht. Korte tijd geleden lanceerde restaurant YO! Sushi, gelegen in het hart van de Londense wijk Soho, een formule die ongelooflijk veel succes oogst. Onder de naam YO! Below werd in het souterrain een apart restaurant ingericht waar men zich tijdens het eten kan laten masseren: de zoveelste uitloper van de ‘Japanse golf’ in de Engelse hoofdstad. Sterren als Robbie Williams, Björk, Kate Moss en Stella McCartney behoren tot de vaste bezoekers. Hier krijgen handen, hoofd en gezicht of hals en schouders een grondige massagebeurt. En de klanten stellen het naar het schijnt erg op prijs. De dienst is gratis, maar men geeft wel een kleine vrijwillige bijdrage.

Info Catherine Le Maux: tel. (02) 523.42.42.

YO! Below: 52 Poland Street, Londen W1, tel. (00-44-171) 439.36.60.

SERGE VANMAERCKE