DE LEEUW VAN KUREGEM

De allochtonen moeten de nieuwe Vlaamse Brusselaars worden. Dat wenst Joris Tiebout, de nieuwe voorzitter van Voka Comité Brussel, zeker met de demografische ontwikkeling in het achterhoofd.

Joris Tiebout is algemeen directeur en sinds 1987 medeaandeelhouder van Abatan, de slachthuizen van Anderlecht, en goed ingeburgerd in wat de gevaarlijkste buurt van ons land wordt genoemd: Kuregem. Hij kent de situatie. Tijdens zijn driejarige mandaat als voorzitter van het Voka Comité Brussel hoopt hij de Vlaamse bedrijfsleiders in Brussel verder te sensibiliseren voor het lot van de allochtonen in de hoofdstad.

“De perceptie over Kuregem is overtrokken. Op zondag komen hier 60.000 mensen inkopen doen, van wie de meeste allochtonen van diverse afkomst. Dat gebeurt zonder incidenten en zonder lastige hangjongeren omdat iedereen economisch bezig is. Wellicht ook omdat heel wat van die allochtonen actief zijn in de slachthuizen en de talrijke bedrijfjes, handeltjes en activiteiten daaromheen. Ze voelen zich betrokken.”

Aan het einde van de jaren zeventig begon de burgerlijk ingenieur in Brussel een atelier voor koeltechniek en zonnepanelen. Tiebout was een adept van de ‘Club van Rome’ en ‘Grenzen aan de Groei’. Dat laatste is overgewaaid, maar de sociale zorg bleef. Tiebout ontkent de problemen in de Brusselse volkswijken niet. “Maar dat heeft – door gebrek aan een degelijk immigratiebeleid – meer te maken met een aanhoudende, ongecontroleerde toevloed van illegalen uit de buurlanden. We merken ook dat het allemaal vlotter gaat als de politie strenger optreedt om de regels te doen naleven.”

Als CEO van Euclides en Anderlecht Moulart, twee bedrijvencentra voor jonge starters – onder wie veel allochtonen – weet Tiebout waar hij het over heeft. Volgens hem zouden heel wat problemen verdwijnen, mochten de allochtonen zich door economische activiteiten betrokken voelen bij de bredere maatschappij. “Binnen Voka Comité Brussel is daar al langer aandacht voor. We moeten die inspanningen volhouden in het licht van de demografische ontwikkelingen in Brussel.”

Meertalige allochtonen

Zoals voor zijn voorganger, architect Karel Lowette, is de kwaliteit van het onderwijs in Brussel een aandachtspunt. “De 100.000 werklozen in Brussel zijn meestal uitsluitend Franstalig. Je ziet tegenwoordig allochtonen die beter Nederlands spreken dan Franstalige Brusselaars. Vaak komen ze uit het Nederlandstalig onderwijs in Brussel.” Tiebout hoopt dat de Vlaamse Gemeenschap het nodige blijft doen om de kwaliteit op peil te houden en dat de Vlaamse bedrijfsleiders meertalige allochtonen kansen geven. “Want zij hebben een voorbeeldfunctie.”

Het Voka Comité Brussel is meer een club van een honderdtal bedrijfsleiders en kaderleden die nadenken over maatschappelijke problemen dan een strikte belangenvereniging zoals Voka dat is in de overige provincies. In die zin is het Comité veeleer een Vlaamse spreekbuis om initiatieven te ontwikkelen die het imago van de Vlaamse gemeenschap verbeteren en Brussel promoten als hoofdstad van Vlaanderen.

Samen met Beci (Brussels Economy, Commerce & Industry) en UWE, de Waalse evenknie van Voka, ijvert Voka Comité Brussel met het platform ‘Brussels Metropolitan’ voor een betere coördinatie van de mobiliteit, urbanisatieplannen en dergelijke tussen Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. ‘BM’ is een initiatief van het Voka Comité waar Lowette zich met overtuiging voor inzet. Tiebout wil op dat elan voortgaan. “Brussels Metropolitan is een hefboom om de efficiëntie van de Brusselse bestuursorganen te vergroten en de relaties met de Europese Unie te optimaliseren.”

Op de politieke patstelling wil de nieuwe voorzitter niet ingaan. Wat hem wel ergert, is dat de kennis van het Nederlands achteruitgaat bij ambtenaren van het Brussels Gewest. “Ik zie dat Vlaamse ondernemers, uit gemakzucht, hun bedrijfsdossiers in het Frans laten afhandelen. Maar zo dreigt de kritische massa te verdwijnen die de Franstaligen het gedroomde alibi biedt om de tweetaligheid in Brussel te ondermijnen. Ik ben geen taalfanaticus, maar als wij als Vlamingen in Brussel willen meetellen, moeten we respect afdwingen.”

Door Erik Bruyland, illustratie Daan Rosseels

“Vlaamse bedrijfsleiders moeten meertalige allochtonen kansen geven, want zij hebben een voorbeeldfunctie”