De harde strijd om de pas afgestudeerden

De strijd om pas afgestudeerde ingenieurs, informatici, economisten en juristen verhardt. Bedrijven staan dan ook al zeer snel en in drommen te wachten aan de schoolpoorten. Zij hebben niet alleen de laatstejaars in hun vizier, maar ook de studenten in het voorlaatste jaar. Ook scholen en universiteiten spelen in op het succes van campusrekrutering.

Voor Electrabel is campusrekrutering een van de vele kanalen om talent aan te werven, zowel in België als in andere Europese landen. “Naast heel wat vacatures voor mensen met ervaring hebben we in diverse domeinen nood aan pas afgestudeerden, gaande van technici over jonge ingenieurs tot jonge specialisten in diverse domeinen”, zegt Rudy Goossens, recruitment & mobility manager bij Electrabel.

“Het aantrekken van nieuwe medewerkers is een ‘en’-verhaal en geen ‘of’-verhaal. Alle kanalen moeten worden ingezet om een maximale instroom te garanderen. Die is onontbeerlijk, aangezien we jaarlijks een 1500 vacatures moeten invullen, waarvan een 800-tal via externe rekrutering. Het merendeel betreft jong afgestudeerden”, vertelt Goossens.

Hetzelfde geldt voor Tractebel Engineering. Ook zij zijn gedurende de studiejaren van ingenieurs en andere exacte wetenschappers prominent aanwezig op de campus. “Jaarlijks werven wij een honderdtal ingenieurs aan. Het komt er dus op aan Tractebel Engineering en zijn activiteiten bekend te maken bij de studenten”, zegt André Terlinden, directeur human resources. Het engineeringbedrijf doet niet alleen aan campusrekrutering, maar stuurt ook lesgevers naar universiteiten en hogescholen. “We ondersteunen studenten bij het maken van hun eindwerk. We bieden stages aan. Daarnaast organiseren we bedrijfsbezoeken. Campusrekrutering is slechts een onderdeel van een geheel van acties die ons imago als werkgever moeten ondersteunen en dus bekend moeten maken bij studenten. En daar slagen we zeer goed in. We vinden de ingenieurs die we nodig hebben”, zegt Terlinden.

Bekendheid verwerven

“Uit regelmatige enquêtes bij nieuw aangeworven werknemers, blijkt dat ongeveer 5 % van hen rechtstreeks via campusrekrutering bij ons terechtkomt. Maar er is ook de onrechtstreekse impact. Via campusrekrutering geven we als werkgever een eerste signaal naar werkzoekenden. Dat signaal wordt later versterkt door de andere kanalen die we inzetten, zoals advertenties, partnerships, deelnames aan jobbeurzen”, zegt Goossens.

Het contact met scholen en universiteiten blijft niet beperkt tot campusrekrutering. “We gaan ook samenwerkingsverbanden aan met scholen en universiteiten. Dit zijn belangrijke pijlers van onze aanwervingsstrategie. Dit amalgaam aan kanalen bepaalt in belangrijke mate ons werkgeversimago. Vooral het persoonlijke contact, de interactie tussen mensen van het terrein, onze rekruteerders en de studenten, verhoogt onze aantrekkelijkheid als werkgever. We krijgen zo de kans te praten over onze opleidingsprogramma’s, ontwikkelingsmogelijkheden en onze bedrijfscultuur”, motiveert Goossens.

Zowel Terlinden als Goossens erkent dat campusrekrutering tijdsintensief is. “Het wordt steeds moeilijker om zich als werkgever te onderscheiden tussen honderden andere bedrijven”, zegt Goossens. “Continue creativiteit in de manier waarop we ons voorstellen, is dan ook een absolute must. Al laten we ons niet meeslepen in het opbod van nog mooiere, modernere en grotere standen en het uitdelen van allerlei gadgets. Wij richten de aandacht vooral op de inhoud van de banen die we bieden en de aantrekkelijkheid van Electrabel als werkgever. Bovendien zijn studenten steeds vroeger in hun schoolcarrière vragende partij om kennis te maken met potentiële werkgevers. Vandaar dat we onze doelgroep voor campusrekrutering steeds meer uitbreiden naar studenten in het voorlaatste jaar van hun studies”, besluit Goossens. (T)

Door Hilde Vereecken