De geheimen van Annika

Waarom Annika Sörenstam de beste van de wereld is.

Voor de toernooien van het voorbije weekend kon Annika Sörenstam al een leuke balans opmaken: dit jaar had ze in het Amerikaanse vrouwencircuit al bijna een miljoen dollar aan prijzengeld verdiend. Daarmee deed ze even goed als de Zuid-Afrikaan Retief Goosen op het Oude Continent: 936.153 dollar voor Annika en amper 10.000 dollar meer voor Goosen. Maar Annika rivaliseert niet alleen op financieel gebied met de jongens. Ze klopte al eens de een of andere profspeler toen ze een wildcard kreeg voor een mannentoernooi.

Amerikaanse golfkenners beweren dat Sörenstam de beste speelster van de wereld is met ijzers. In het vrouwencircuit is ze inderdaad de beste op de green, maar met de manier waarop ze de ijzers hanteert, meer bepaald de zes tot de negen (de clubs waarmee je echt kan scoren) heeft ze ook bij de heren g8een meerdere. Eigenlijk is het eenvoudig: Sörenstam is de speelster die op dit gebied het dichtst bij de Curtis Strange van de jaren tachtig komt. Met bovenvermelde clubs stond Strange in die tijd op een andere planeet te golfen.

De swing van Sörenstam is een combinatie van sereniteit en eenvoud. Volgens de Amerikaanse pro behoudt de Zweedse met iedere club dezelfde swing. Die draait rond haar wervelkolom, die rechtop blijft, en wordt niet verstoord door de handen, die heel passief in een neutrale grip blijven. Daardoor blijft de swing in een identiek vlak, zowel in de backswing als de downswing en de follow through. Sörenstam beheerst haar slagen dus perfect omdat ze beter dan wie ook ter wereld centraal op de bal weet te slaan. Ze slaat zo square dat ze ooit eens een 59 bij elkaar speelde.

Annika Sörenstam is een echte Scandinavische en blijft dan ook bij iedere bal even rustig. Of ze nu een paar slagen boven of onder de par staat. Zoals op de practice range, waar ze zo agressief naar de vlag leerde spelen door een doel te kiezen en daar een kwartier lang naartoe te slaan. En als de tijd om is, begint ze met een andere club naar een andere vlag te slaan, tot ze alle clubs heeft gebruikt.

De voorbije twee jaar is Sörenstam ook fysiek veranderd. Ze ziet er nu heel atletisch uit, waardoor ze zowaar nog meer ontspannen kan spelen. Het meisje dat vroeger tenger was, is nu heel gespierd. “Maar op heel natuurlijk wijze, zonder anabolica,” zegt ze zelf. De Zweedse slaat haar drive gemiddeld 240 meter ver.

Haar zwakke punt is haar putting, en dat hoeft niet te verrassen. Haar lange spel verplicht haar namelijk zelden om een moeilijke situatie recht te zetten. Toch werkt ze daar hard aan. Ten bewijze: ze slaat gemiddeld 4,6 birdies per ronde.

En dan is er haar approach. Vorige winter besliste de ambitieuze Zweedse om meer spin op haar bal te zetten. Ze gebruikt ook vaker een sand wedge rond de green om haar slagen op een agressievere manier tot stilstand te brengen.

John Baete