CHINEES VERNIETIGINGSWAPEN: DE DOLLARRESERVES

Heel wat groeilanden – China, Japan en de olie-exporterende landen op kop – hebben financiële massavernietigingswapens in portefeuille. Dankzij de rijkelijke overschotten op hun handelsbalansen beschikken ze intussen over 3300 miljard dollar aan reserves, grotendeels in dollar en grotendeels belegd in laagrentende Amerikaanse overheidsschulden. Dat bedrag loopt nog elke dag op. Gooien ze deze dollars massaal op de markt, dan ontwrichten ze met een druk op de knop het internationale financiële systeem en de globale economie.

Maar de zekerheid van wederzijdse economische vernietiging doet dienst als afschrikking. Een ontwrichting van de Amerikaanse en globale economie zal de Chinese economie meesleuren in de val en de stroom petrodollars doen opdrogen die de olie-exporteurs hard nodig hebben. De VS, China, en bij uitbreiding de hele wereld, zitten in dezelfde schuit. Niemand heeft er belang bij een gat in de romp te boren.

Wu Xiaoling, vicegouverneur van de People’s Bank of China: “We zullen geen dollars dumpen op de markten. Maakt u zich geen zorgen. We gaan stap voor stap te werk. Een deel van de nieuwe reserves zullen we in euro aanhouden, omdat we zo het internationale financiële systeem helpen stabiliseren, en omdat de euro een stabiele munt is. Daar mag u best trots op zijn. Maar veronderstel een recessie in de VS en een fors dalende dollar. Dan verliezen onze dollarreserves veel van hun waarde. Daarom willen we blijven samenwerken met de VS.”

Ook Saudi-Arabië stapelt de dollarreserves op en geeft slechts een beperkt deel van de oliedollars weer uit. Muhammad Al-Jasser, vicegouverneur van de Saudische monetaire autoriteiten, verdedigde op het Brussels Economic Forum de behoudende strategie van het oliekoninkrijk: “Grondstoffenprijzen zijn héél volatiel en moeilijk voorspelbaar. Dure olie kan elk moment voorbij zijn. We stemmen onze overheidsuitgaven daarom niet af op de huidige olie-inkomsten. Dat zou een procyclisch beleid zijn dat onze toekomstige groei op het spel zet. Bovendien zou het opnieuw afremmen van deze uitgaven een zeer moeilijke oefening worden. Dat risico nemen we niet. We zullen nog een tijd buitenlandse reserves verder opbouwen. We zijn tevreden met de rente in de VS en de dollarkoers, en we geloven in de sterkte van de wereldeconomie. Een derde van de mensheid slaat met een voorhamer op de deur van de wereldeconomie, en dat na zo lang in de marge gevangen gezeten te hebben.”