BESIX OP MAURITIUS. Alles goed, volle zon

Besix rondde zopas een eerste projekt op Mauritius af : de bouw van 704 appartementen. Op twee andere werven wordt onverdroten voortgewerkt. De Belgische bouwgroep ziet grote mogelijkheden op het kleine eilandje.

Locatie : Port-Louis (Mauritius).

Je komt weinig Belgen tegen op Mauritius. Weinig zakelijke Belgen bedoelen we dan, want toeristen worden uiteraard met honderden tegelijk naar het paradijselijke eiland in de Indische Oceaan gevlogen. Maar de Belgische bedrijven die ginds in de weer zijn, tel je op de vingers van één hand. Eén van die witte raven is de bouwgroep Besix, die vier jaar geleden een eerste verkenner uitstuurde, en er inmiddels reeds drie grote projekten in de wacht sleepte.

In de voorbije maand juli hebben Carlo Schreurs, resident manager voor Besix op Mauritius, en zijn ploeg van 15 expatriates (waarvan zeven Belgen) de laatste 128 van een totaal van 704 appartementen opgeleverd aan de National Housing Development Company (NHDC), de Mauritiaanse overheidsinstantie die de huisvestingsproblematiek aanpakt. Daarmee was het eerste grote kontrakt waarde 829 miljoen Belgische frank vervuld. Alle aandacht kan nu worden toegespitst op twee andere werven : één voor 380 meter nieuwe kaaimuren in de haven van de hoofdstad Port-Louis (kontrakt : 562 miljoen frank, opdrachtgever : Mauritius Marine Authority) en één voor een vijfsterrenhotel aan de oostkust (685 miljoen frank, voor een Singaporese investeerder).

BLOEI.

Het was buitenlanddirekteur Werner Dekkers die tijdens zijn prospektietochten in zuidelijk Afrika de bloeiende ekonomie van Mauritius en de bijbehorende opportuniteiten voor Besix ontdekte. Mauritius is inderdaad één van de zeldzame stukjes Afrika met een goed draaiende ekonomie. Al horen ze dat ginds niet graag. Tenminste, ze worden niet graag als een stukje Afrika bestempeld. Geografisch horen ze wel bij dat kontinent het 2000 km² grote eiland ligt zo’n 1000 km ten oosten van Madagascar maar de Mauritianen voelen zich veel meer verwant met de Aziaten. Een groot deel van de 1,1 miljoen inwoners heeft Indische voorouders ruim de helft van de Mauritianen zijn hindoe en er is ook een Chinese minderheid. Hun eigen werklust en ekonomische prestaties associëren ze wat graag met die van de Aziatische tijgers.

Sinds Mauritius in 1968 onafhankelijk werd van Groot-Brittannië, is het erin geslaagd om op basis van suikerrietteelt, toerisme, textielnijverheid (aangetrokken door lage lonen en fiskale vrijstellingen) en sinds enkele jaren ook offshore-banking een knappe ekonomische ontwikkeling te realizeren. Resultaten : een volgehouden jaarlijkse groei van 5 à 6 %, een per capita BNP van 2800 VS-dollar in 1993, en een uiterst lage werkloosheidsgraad (1,6 %).

ONTWIKKELINGSSAMENWERKING.

Door die groei en door de ravage die tropische cyclonen er aanrichten ontstond de nood aan degelijke huisvesting voor de lagere en middenklassen. Een regeringsprogramma uit ’91 voorzag de bouw van 5000 sociale flats per jaar, maar heeft intussen omwille van financiële haalbaarheid dat aantal gereduceerd tot 1000. In april ’92 kon Besix het kontrakt voor de bouw en afwerking van 704 flats (gespreid over vier sites) naar zich toehalen. Daarbij kreeg het de steun van het Belgische ministerie van Buitenlandse Handel, dat een soft loan van 380 miljoen aan de NHDC subsidieerde. Tegelijk betaalde Ontwikkelingssamenwerking een opleidingsprogramma voor NHDC-technici. Als tegenprestatie kocht Besix machines en materiaal voor een kleine 600 miljoen frank bij Belgische bedrijven.

PROBLEEMPJES.

Bouwen op Mauritius stelt wel specifieke problemen. Carlo Schreurs : “Ervaren personeel vinden was, doordat gelijktijdig over het hele eiland diverse grote werven op stapel stonden, niet evident. Uiteindelijk hebben we een 100-tal Chinese bouwvakkers uit de buurt van Guangdong naar Mauritius gehaald. ” Voor Besix niet zo vreemd, de maatschappij zette in de Emiraten ook al 2000 Indiërs aan het werk. Tweede probleem : de lokale Kreoolse arbeiders hebben de neiging om na het weekend een “lundi cordonnier” in te lassen : ze komen niet opdagen. Schreurs : “Eigenlijk verdienen ze méér dan ze nodig hebben, dus durven ze spijbelen : met wat minder geld in ‘t zakje zijn ze immers ook al tevreden. (Nvdr een arbeider verdient er ongeveer 5000 roepie, een kleine 10.000 frank, per maand.) Om er de discipline in te houden en de werken tijdig klaar te krijgen, betaalden we de arbeiders per uitgevoerde taak. ” De cyclonen die over het eiland razen, moesten ook in rekening worden genomen, voor de sterkte van de flatgebouwen én voor de veiligheid op de werf : speciale kranen waren nodig, die bij cycloonalarm snel gedemonteerd konden worden.

Maar voor zulke perikeltjes draait Carlo Schreurs, met enkele jaren Emiraten, Kameroen en Zaïre op z’n palmares, de hand niet om. Hij heeft de smaak te pakken, en loodste Besix inmiddels in diverse aanbestedingsprocedures binnen : voor een elektriciteitscentrale in Fort George, voor de aan te leggen Midland’s stuwdam, voor cementsilo’s, voor nieuwe hotels. “Klein eilandje, grote markt, ” zeggen ze bij Besix.

R.P.

CARLO SCHREURS EN SITE MANAGER MARC BOUREZ (BESIX MAURITIUS) 704 appartementen, 380 meter kaaimuur, een hotel. En er is meer op komst.