“Als je je vrije tijd niet afbakent, besta je niet meer”

” Het heeft even geduurd voor ik het besefte, maar mijn work-lifebalans zat lange tijd helemaal niet goed. Er waren nochtans al langer signalen dat alles te veel door elkaar liep. Toen ik zes jaar geleden besliste een bedrijf op te richten, was dat in het ziekenhuis, amper enkele uren nadat ik was bevallen van mijn tweede kind. Sindsdien deed ik te veel, werkte ik hard. Vorig jaar merkte ik dat het zo niet verder kon. Ik voelde me niet goed meer in mijn vel.

“Mijn broer raadde me aan advies te vragen aan een coach. Hij dacht dat het me deugd zou doen. Het duurde even voor ik eraan toegaf, want ik had me voorgenomen nooit een coach in de arm te nemen. Dat leek me meer iets voor Amerikanen. Toch heb ik me door iemand laten begeleiden en dat heeft veel veranderd. Die coach leerde me bijvoorbeeld structuur te brengen in mijn week, zodat mijn weekend heel vrij kan verlopen.

“Mijn weekend is nog altijd allesbehalve gestructureerd. Dat doet deugd, daardoor kan ik zo’n gestructureerde werkweek overleven ( lacht). Mijn echtgenoot en ik delen wel een agenda waarin we op zaterdag en zondag enkele tijdsblokken vrijhouden. Die dienen om te kunnen improviseren. Worden we in een van die tijdsblokken uitgenodigd voor een etentje of een concert, dan weigeren we. Ik heb het nodig tijd te kunnen doorbrengen met mijn man en mijn kinderen, en ik denk dat dat voor hen niet anders is. Dan zijn we gewoon samen en bouwen we bijvoorbeeld kampen in de tuin. Zulke eenvoudige zaken zorgen ervoor dat ik even kan aarden voor ik opnieuw aan mijn werkweek begin.”

Tijd voor Alice

“Ik neem ook in de week meer tijd voor mezelf dan vroeger. Zo heb ik op vrijdagochtend me-time ingebouwd. Mijn collega’s weten dat die tijd is gereserveerd. In mijn agenda staat het letterlijk: tijd voor Alice. Je moet het echt op die manier doen, anders blijft er geen ruimte over voor jezelf. Als je je vrije tijd niet afbakent, besta je eigenlijk als persoon niet meer. Dan slorpen je werk en je privéleven je helemaal op. Dat heb ik pas laat ingezien.

“Ik probeer tijdens die twee uurtjes op vrijdagochtend te sporten of even naar de markt te gaan. Maar ik moet toegeven dat het alweer een tijdje is geleden dat ik op dat moment echt vrij heb genomen. Terwijl je er wel recht op hebt. Je werkt daardoor gewoon beter. Hoe meer tijd ik voor mezelf neem, hoe beter ik mijn werkuren invul. Ik werk op andere dagen ook minder lang dan de meeste anderen, want ik haal mijn kinderen nog altijd om halfvier op aan de schoolpoort. Maar de periodes waarin ik werk, ben ik wel echt gefocust.”

Het nieuwe dagelijkse leven

“Sinds de invoering van de coronamaatregelen loopt alles opnieuw een beetje door elkaar en lijken ook de weekdagen soms op een zaterdag of een zondag. Dan is mijn man even aan het tuinieren terwijl de kindjes in de bomen klimmen, en werk ik verder. Dat is nu even het nieuwe dagelijkse leven. Ach, het is maar voor een korte periode en het voordeel is dat ik niet bang ben voor verandering.

“Ik heb het niet graag te gemakkelijk in het leven. Ik hou er dus wel van dat iets me even destabiliseert. Dat stimuleert mijn creativiteit. Ik haal er op die momenten veel voldoening uit om nieuwe ideeën op te doen en daarmee het pad terug te vinden. Deze periode ga ik gebruiken om verder na te denken over hoe ik in de toekomst nog minder kan doen, maar wel beter.”