THUISKAPSTER NAAR DE BEURS

Met succes.

Op een mooie morgen in 1989 sluit een bankier uit de Elzas met een genoegzame klap het dossier BOSC. “Een utopisch project. Moge hij uit zijn droomwereld neerdalen,” luidt de commentaar op de kredietaanvraag van een jonge kapper voor het opstarten van een eigen haarverzorgingsgamma. Misrekening van jewelste. De onderneming van Philippe Bosc stelt momenteel 1700 thuiskapsters tewerk, verspreid over heel Frankrijk. Op 15 april 1998 maakte Bosc Organisation een succesvolle intrede op de second marché in Parijs. Een maand later bedraagt de beurskapitalisatie van dit jeugdige bedrijf al 348 miljoen Franse frank.

Voor deze 34-jarige ondernemer was de beursintroductie in de eerste plaats een springplank naar bekendheid. “Onze zorg,” zo vertelde hij aan de Franse krant La Tribune, “is recrutering. Wij willen voor het einde van het jaar nog 400 kapsters aanwerven.” En Bosc bereikte met de beursnotering wat hij wilde: drie weken later had hij 400 spontane sollicitaties binnen. Elke nieuw aangeworven kapster betekent een verhoging van de maandelijkse omzet met 12.000 tot 15.000 Franse frank. De eerste drie maanden van 1998 boekte Bosc groep 21,5 miljoen Franse frank omzet.

Zonder diploma.

Philippe Bosc is allesbehalve een eductief schoolvoorbeeld. Hij stopt met school op zijn veertiende en gaat in de leer bij de lokale dorspkapper. Na vier jaar kent hij alle knepen van het vak, maar slaagt niet in het theoretische examen. Hij gaat naar het leger, ontdekt de werkloosheid, werkt in het zwart – als broodbezorger en… kapper aan huis. “Ik heb niets nieuws ontdekt,” erkent hij, “dit beroep bestond al in de middeleeuwen.” Al snel blijkt dat hij niet de enige thuiskapper is en dat iedereen met dezelfde problemen kampt: met de vinger gewezen door de gevestigde kapsalons, geboycot door de leveranciers van haarverzorgingsproducten. Zo ontdekt hij het gat in de – op dat ogenblik danig onderschatte – markt van 3000 zelfstandige thuiskapsters: hij zal zich opwerken als hun huisleverancier. Een buitenlandse producent van haarverzorgingproducten vraagt hem een voorschot van 400.000 Franse frank, de bank weigert Boscs kredietaanvraag.

Maar Bosc is koppig. Hij wil zijn ervaring kwijt en start een vakblad waarin hij de tekortkomingen van het beroep van thuiskapper aankaart. Met zijn 250.000 Franse frank abonnementsgeld lanceert hij zijn eigen shampoomerk. Hij bouwt een netwerk uit, dat blijkt te functioneren. Thuiskapsters, bezorgd om hun sociale zekerheid en organisatie, sluiten zich aan. Hij verovert département na département, telkenmale gesteund door de lokale pers die zijn initiatief genegen is. Na een uitzending, in 1994, op TF1 krijgt hij 2000 aanvragen en wordt de groep nationaal actief. Nu speelt Philippe Bosc met de idee om zijn structuur uit te breiden naar andere diensten-aan-huis, zoals schoonmaken.

CATHY BUYCK