Vlaams minister Zuhal Demir (N-VA) schortte een subsidie aan de KU Leuven op om de universiteit aan te sporen tot meer openheid over een misbruikzaak. Intussen heeft de universiteit in een persbericht meer uitleg gegeven. Julien De Wit, de voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Studenten, vindt dat echte excuses nog ontbreken.
1 Reageert het academische milieu te laks op zulke zaken?
“De terughoudendheid was aanvankelijk toch groot. Het was beter dat alle rectoren en instellingen in het hoger onderwijs meteen na de eerste meldingen van misbruik aan de VUB een open dialoog waren gestart.”
2 Minister Ben Weyts (N-VA) kondigde voor de zomer een extern meldpunt voor slachtoffers aan. Is Demirs beslissing een manier om schot in de zaak te brengen?
“Ik kan haar vraag om duidelijkheid zeker begrijpen. Het is jammer dat de KU Leuven zo lang onduidelijkheid heeft laten bestaan. Het was veel beter geweest vanaf het begin open kaart te spelen. Je kunt daarbij verontschuldigingen aanbieden, zelfs al zou het rectoraat geen schuld treffen. Zulke excuses lees ik niet in de persmededeling van de universiteit. Ik begrijp dat voorzichtig reageren belangrijk is, maar de communicatie in deze zaak kon toch wel beter.”
3 Machtsmisbruik lijkt in academische milieus taaier dan in het bedrijfsleven.
“Universiteiten zijn microsamenlevingen. Wat in de maatschappij misloopt, loopt in het hoger onderwijs ook mis. Echt overkoepelende cijfers hebben we daarover niet, het blijft gissen naar een dark number. Instellingen in het hoger onderwijs zijn te bang van transparantie. Als het MeToo-debacle iets heeft verduidelijkt, dan toch dat openheid de sleutel is. Louter achter de schermen kun je machtsmisbruik niet oplossen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier