Beursblog: equal weight-indexen doen het beter

Indexbeleggen is een zegen voor beleggers, maar het heeft ook een keerzijde. De zogenoemde equal weight-indexen zijn daarvoor de oplossing.

Indexfondsen en trackers of ETF’s zijn de belangrijkste innovatie waarop beleggers in de afgelopen vijftien jaar getrakteerd zijn. Daarmee kunnen ze goedkoop, snel en efficiënt een breed gediversifieerde portefeuille opbouwen. Met de MSCI World – de bekendste beursindex wereldwijd – krijgen beleggers al wat ze nodig hebben. Daarmee zijn ze gespreid over 1.500 bedrijven, over de hele wereld en over verschillende sectoren.

Het ETF-succes is groot. Tien jaar geleden was er wereldwijd zo’n 2.000 miljard dollar in belegd. Ondertussen is dat vervijfvoudigd tot 10.000 miljard.

De keerzijde van indexen

Die indexmanie heeft evenwel een keerzijde. Dat zit in hoe de indexen worden samengesteld. Bij de meesten indexen is dat volgens marktkapitalisatie – market cap weighted in jargon. Dat betekent dat de aandelen met de grootste marktkapitalisatie proportioneel de grootste positie in de index innemen.

Daarmee lopen indexbeleggers een zeker concentratierisico. Tijdens de hoogtijdagen van de techaandelen van 2018 tot 2020 maakte de top vijf van de S&P500, allemaal techbedrijven, meer dan 22 procent van de index uit. Met andere woorden, 1 procent van de bedrijven in de index was goed voor een vijfde van de totale beurswaarde.

Beleggers die een S&P500-ETF kochten, belegden daarmee een vijfde van hun centen in slechts vijf bedrijven. Qua risicospreiding is dat niet de beste zet. Vorig jaar zijn die techaandelen fors teruggevallen. De top vijf is nog goed voor ongeveer 17 procent van de indexwaarde.

Een groot deel van het rendement van aandelenindexen wordt natuurlijk wel gedreven door een handvol aandelen. Niet elk aandeel in een index doet het even goed. Een minderheid doet het buitengewoon goed en zorgt voor het gros van de koersstijging, en de rest doet het gemiddeld tot slecht.

“Heel grote positieve rendementen van een paar aandelen compenseren de magere of negatieve rendementen van de gemiddelde aandelen”, zegt financeprofessor Hendrik Bessembinder daarover. Hij zette de rendementen van meer dan 25.000 bedrijven over een periode van negentig jaar op een rij. In totaal creëerden die in die periode 35.000 miljard dollar aan beursrendement. Opvallend is dat een goede 1.000 bedrijven, slechts 4 procent van het totaal, daar zo goed als volledig voor verantwoordelijk waren. De overige 96 procent zat er bij voor spek en bonen en bracht beleggers niets op. Slechts negentig bedrijven, 0,3 procent van het totaal, waren goed voor de helft van dat rendement.

Voorstanders van actief beheer schermen daarom ook vaak met het argument dat passieve indexbeleggers de indexwinnaars kopen, maar de ‘rommel’ in de index erbij krijgen. Ze vergeten er wel bij te zeggen dat actieve beheerders er maar heel weinig in slagen die winnaars er structureel uit te pikken.

Leve de kleintjes

Voor beleggers die dat concentratierisico uit hun indexbeleggen willen halen, zijn er de zogenoemde equal weight-indexen. Daarin krijgen alle aandelen een even groot gewicht en speelt de marktkapitalisatie geen rol. In het geval van de S&P500 maakt elk aandeel 0,2 procent van de index uit.

Een bijkomend voordeel, misschien wel belangrijker dan de remedie tegen het concentratierisico, is dat equal weight-indexen over de lange termijn beter presteren dan hun gewone evenknieën. Wie begin jaren negentig 100 dollar zou hebben belegd in de MSCI World, zou nu 1.209 dollar hebben. Niet slecht, maar met de equal weight-versie zou dat aangedikt zijn tot 1.731 dollar, liefst 43 procent meer. De S&P500 equal weight bracht tussen 1999 en nu 37 procent meer op dan de gewone S&P.

Bron: Bloomberg

Equal weight-indexen presteren beter omdat kleine aandelen – smallcaps – die bovengemiddeld presteren er beter tot hun recht komen. Wanneer de koers van het kleinste aandeel in een gewone index vertienvoudigd, zal dat in de koers van de volledige index nauwelijks te merken zijn. Maar wanneer elk aandeel even zwaar weegt in die index, wel. En aangezien de koersen van kleinere aandelen vaker verveelvoudigen dan de koersen van grote beurskapitalisaties, profiteren equal weight-indexen daar meer van.

De grootste drie equal weight-ETF’s die beschikbaar zijn op de Europese beurzen, zijn Xtrackers S&P500 Equal Weight, VanEck Sustainable World Equal Weight en Amundi US Tech 100 Equal Weight.