Beursblog: Donald Trump 2.0… verwacht het onverwachte
De Trump Trade heeft gewerkt, maar op lange termijn zijn er geen voorspellingen te maken over de impact van de nieuwe president op de markten. Zich indekken tegen zwarte zwanen kan misschien wel nuttig zijn.
In de aanloop naar en in de nasleep van de verkiezing van Donald Trump gonsde het onder beleggers van de Trump Trade. Die kwam in het kort neer op winst voor de fossielebrandstofsector, de banken, de industrie, Amerikaanse aandelen in het algemeen en crypto. De verliezers zijn duurzame energie en Chinese aandelen.
En effectief, dat was min of meer hoe het er de dag na de verkiezingen op de beurzen aan toe ging. Maar die bewegingen illustreerden ook meteen datgene wat het woordje ‘trade’ impliceert, namelijk de korte termijn.
Wat Donald Trump op middellange en lange termijn voor de financiële markten zal betekenen, is zelfs in de vettigste der koffiedrabben niet te ontwaren. Zoals met alle voorspellingen rond beleggingen en financiële markten zullen ook die over Trumps langetermijnimpact binnen vier jaar grotendeels waardeloos blijken. Zo ging het ook na zijn eerste verkiezing. Het waarschijnlijke voorspellen heeft weinig nut.
Zich het onwaarschijnlijke indenken is wel nuttig. Zowel om zich in te dekken tegen mogelijke staartrisico’s die Donald Trump in al zijn ongeremdheid zou kunnen aanstoken, als om te profiteren van ontwikkelingen die nu nog niemand voor mogelijk houdt, maar over vier jaar misschien wel evidenties lijken.
Hieronder een eerste poging daartoe. Niets daarvan is beleggingsadvies, maar eerder een oefening in verbeeldingskracht, of gewoon een vleugje van datgene wat met Donald Trump nooit veraf is, namelijk puur entertainment.
US ESG all the way
Zo zou ik volop de kaart durven te trekken van Amerikaanse ESG-bedrijven. Dat zijn de beurswinnaars van de komende vier jaar. Laat u niet van de wijs brengen door de drill, baby drill-mantra. Want naast Trump doet iemand die van de strijd tegen de klimaatopwarming zijn levensmissie heeft gemaakt ook zijn intrede in het Witte Huis, namelijk Elon Musk.
En Elon Musk zal, naast de afbraakwerken die hij binnen de Amerikaanse ambtenarij mag uitvoeren, Trump weten te overtuigen van het nut van duurzame investeringen. De redding van de planeet zal niet het doorslaggevende argument zijn, maar zoals alles bij Donald Trump wel de voordelen voor de eigen portemonnee. Eenmaal Musk Trump doet inzien dat zonnepanelen op zijn Mar-a-Lago-resort zich binnen een mum van tijd terugverdienen – “I didn’t know solar energy was free” – is een grootschalige uitrol van zonnepanelen over heel de Verenigde Staten niet veraf.
Hetzelfde met wind- en kernenergie. Dus naast drill, baby drill zullen ook shine, baby shine, blow, baby blow en split, baby split tot Trumps sloganarsenaal gaan behoren.
Short de AI-hype
Onder invloed van diezelfde presidentsfluisteraar kan de beurshype van de afgelopen jaren misschien wel de beursnachtmerrie van de volgende jaren worden. Elon Musk stond mee aan de wieg van OpenAI die de vonk van de AI-hype was en ondertussen is overgenomen door Microsoft. Maar Musk heeft er ondertussen afstand van genomen en is steeds kritischer over de koers van veel AI-bedrijven, die volgens hem te commercieel varen en te weinig in het belang van de mensheid handelen.
Wie weet slaat Musks scepticisme om in vijandigheid en overtuigt hij de president om de AI-maffia strenger te reguleren. Slachtoffer nummer één van zo’n demarche zou wel eens Nvidia kunnen zijn.
Ineenstorting financieel systeem
Het grootste risico sluimert misschien wel op de obligatiemarkten. Trump zal geld langs ramen en deuren naar buiten gooien. Een gevaar daarbij is inflatie, met als gevolg hogere Amerikaanse rentes en lagere koersen op Amerikaans schuldpapier.
Maar daarnaast schuilt er nog een groter gevaar in de loodgieterij van het wereldwijde financiële systeem. Dat draait op dat Amerikaans overheidspapier, dat voor allerhande transacties dienstdoet als onderpand en wisselmunt. Maar het tempo waarin de regering-Trump schulden zal uitgeven en herfinancieren, dreigt heel dat schaduwbancaire systeem te ontregelen met een liquiditeitscrisis zoals in september 2019, zoals de pensioenfondscrisis in het Verening Koninkrijk in 2022 of erger nog, zoals in de nasleep van de financiële crisis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier