De grote rotatie

2016 kan veeleer een jaar van rotatie zijn in plaats van een jaar van continuïteit.

Eind vorig jaar was er nog een vrij grote consensus onder strategen dat de meeste dominerende beleggingsthema’s van de afgelopen jaren een vervolg zouden krijgen in 2016. Een van die thema’s is dat het tijdperk van zeer lage inflatie en rentestanden gerust nog een hele tijd kan aanhouden. Andere marktveronderstellingen waren dat de Amerikaanse dollar in een structurele, langdurige stierenmarkt (opwaartse trend) zit, en de grondstoffen in een structurele, langdurige berenmarkt (dalende tendens), dat de ontwikkelde markten beter presteren dan de opkomende markten, dat groei triomfeerde over value, dat defensieve waarden (aandelen met een lage bèta of marktgevoeligheid) te verkiezen zijn boven cyclische (aandelen met een hoge bèta).

We hebben er vanaf het najaar van vorig jaar op gewezen dat die thema’s erg matuur waren geworden en dat 2016 weleens het jaar van de ommekeer kon zijn. Met andere woorden: 2016 kan veeleer een jaar van rotatie zijn in plaats van een jaar van continuïteit.

Leiders lijden

In het eerste kwartaal van 2016 hebben we kunnen vaststellen dat heel wat uitblinkers van de voorbije jaren het danig hebben laten afweten. De leiders hebben geleden, terwijl we zware achterblijvers plots serieus hebben zien schitteren. Het meest illustratief volgens ons is het koersherstel van de goudmijnen met 40 tot 50%, nadat ze tussen het voorjaar van 2011 en eind vorig jaar met 80% waren teruggevallen. De keerzijde van de medaille zagen we in de biotechsector. De Nasdaq Biotechsector, die in de periode 2011 tot 2015 met 330% was geklommen, leed in de eerste maanden van dit jaar een verlies van ongeveer 25%.

De volgers van de consensus kunnen natuurlijk nog altijd argumenteren dat het om een tijdelijk fenomeen gaat en niet om een echte overdracht van de macht. Daarin verschillen we dus van mening. Volgens ons is er meer aan de hand dan enkel een tijdelijke inzinking van de grote thema’s die de afgelopen jaren de financiële wereld hebben gedomineerd. De omvang van de terugval was in elk geval nooit vertoond de jongste jaren. Ook de terugkeer naar boven lijkt ons iets te zeer uitgesproken om zomaar te negeren of af te doen als een fait divers.

Markant is vooral het aanhoudende optimisme over de Amerikaanse dollar. Nochtans is de opmars van die munt tegenover de euro al ongeveer een jaar geleden opgehouden. Toch blijven de meeste strategen en huizen ervan uitgaan dat het groene biljet voorbij de pariteit met de Europese eenheidsmunt zal stijgen. Uiteraard valt dat niet uit te sluiten, maar het zou best weleens kunnen dat daarvoor een brexit of een ander accident in de eurozone nodig is, die leidt tot de verzwakking van de euro. Want de terugkeer van het goud lijkt er toch op te wijzen dat ook de opmars van de USD matuur is en dat een trendommekeer binnen afzienbare tijd niet valt uit te sluiten.