Luc Deconinck (burgemeester Sint-Pieters Leeuw (N-VA)): ‘Bemoei je niet met alles’

Luc Deconinck kwam in 2012 kwam voor de eerste keer op voor de gemeenteraadsverkiezingen en werd meteen burgemeester in het Pajottenland.

ZBB. Met dat letterwoord werd AB InBev berucht en beroemd. Zero Based Budgeting staat voor genadeloos snijden in de kosten. De brouwer start elk jaar opnieuw met nul euro uitgaven. Elke kostenpost wordt ongenadig onder de loep gehouden. “Ook wij hebben ZBB ingevoerd”, meldt Luc Deconinck, de burgemeester van Sint-Pieters-Leeuw. “We hebben zwaar bezuinigd. De voorbije legislatuur daalde de financiële schuldenlast met bijna de helft, tot 20 miljoen euro. Er werd niet veel geld verspild, maar er was veel inefficiëntie, bijvoorbeeld onderling tussen administratieve diensten.”

Luc Deconinck was een neofiet in de politiek. In 2012 kwam hij voor de eerste keer op voor de gemeenteraadsverkiezingen en werd hij meteen burgemeester in het Pajottenland. In het zakenleven blijft Deconinck liever discreet. Ten onrechte, want samen met zijn zakenpartner Gino Coorevits heeft hij vrij aanzienlijke activiteiten. Zijn sleutelholding is de nv Amfortis. Die had in haar jongste boekjaar een balanstotaal van 13 miljoen euro en een bijna even groot eigen vermogen. Deconinck beheert samen met Coorevits hoofdzakelijk belangen in vastgoed en beursgenoteerde ondernemingen. Het Kaaitheater in Brussel is eigendom van het duo. In Kaulille bij Bocholt bezitten ze een bijna 200 hectare grote oppervlakte, het voormalige munitiedepot van PRB. Via de vennootschap Portus houdt het duo een belang van 1,5 procent in KBC Ancora, de monoholding met KBC-aandelen, en 0,8 procent in de holding GBL van de familie Frère.

Welke ervaring als bedrijfsleider bracht u mee naar het gemeentehuis?

LUC DECONINCK. “Je moet delegeren, aansturen. Bemoei je niet met alle details, maar kijk naar de hoofdlijnen. Het grote verschil is dat een bedrijfsleider veel sneller kan beslissen. Een democratie is ongelooflijk complex. Het vergt een intens samenspel van de burgemeester en het schepencollege, de gemeenteraad, de administratieve diensten. Het vergt heel veel overleg met en heel veel informatie aan het publiek, de kiezers. Zij zijn onze eindconsumenten.”

Wat hebt u als bedrijfsleider geleerd uit uw ambt als burgemeester?

DECONINCK. “Ik heb een beetje meer begrip voor de moeilijke positie van een gemeentebestuur. Er zijn enorm veel verplichtingen, er is de regelgeving. Daardoor duurt een project drie tot vier keer langer dan in de privé. Voor de aankoop van een vrij eenvoudige order als enkele meubels mag je al snel een jaar rekenen. Dat is niet noodzakelijk slecht. Het gaat nu eenmaal om gemeenschapsgeld. Maar een private onderneming kan zich die trage reactietijd niet veroorloven. Als een bedrijf niet snel inspeelt op veranderende marktomstandigheden, gaat het kopje-onder.”

Toch werd de gemeentelijke begroting de voorbije legislatuur gezond gemaakt.

DECONINCK. “Er werd zwaar bespaard. Op veel gebieden was de gemeente zuiniger en gieriger dan een privébedrijf. Maar men keek te veel naar de kleintjes, terwijl meer kon worden bespaard in de grote kostenposten. We hebben onze verzekeringscontracten heronderhandeld. Dat betekent 150.000 euro minder uitgaven per jaar. We hebben niet-kerntaken afgestoten, zoals de schoonmaakdienst van het OCMW en de thuiszorg. Maar de grootste besparing haalden we met het afvalbeleid, door een daling van de afvalstroom en een verandering van intercommunale.”