Ecodesigner Lucie Vanroy: ‘Door je in het begin niet te haasten, win je uiteindelijk tijd’

Een evenwicht vinden tussen werken en stijlvol leven: in deze rubriek vragen we ondernemers hoe zij het klaarspelen. Deze week legt Lucie Vanroy uit hoe ze via haar projecten haar eigen vak uitvond. ‘Mijn grootste luxe? Het gevoel hebben dat ik mijn plek heb gevonden, en dat ik die plek ook heb verdiend.’

Het begon allemaal met een lamp gemaakt van plastic flessen, in de nillies. Vandaag runt ecodesigner Lucie Vanroy LV Creations, haar eigen label met meubels en verlichting gemaakt van recuperatiemateriaal (houtafval, plannen van architecten …) en beschadigde voorwerpen. En, o ja, ze heeft een zwak voor stoelen.

Kenmerkend voor haar werk: alles is gebaseerd op het principe van het upcyclen. Niets gaat verloren, alles wordt getransformeerd tot hoogwaardige producten. Toch zie je op het eerste gezicht niet dat de producten of voorwerpen al een leven achter de rug hebben.

Lucie Vanroy, die intussen al naam heeft gemaakt maar heel bescheiden blijft, ontwerpt zowel voor particulieren als professionals, zolang die maar de waarden die haar na aan het hart liggen delen: respect voor mensen, materialen en het milieu. En omdat ze kwaliteit boven kwantiteit stelt, fabriceert ze alles zelf, van A tot Z.

Na haar opleiding interieurdesign bekwaamde Lucie zich ook nog in computergraphics, lassen en houtbewerken om zo haar eigen knowhow op te bouwen en haar eigen vak uit te vinden. Deze herfst volgt ze ook nog eens een cursus keramiek, en ze hoopt een beurs te krijgen om weeftechnieken uit te proberen onder begeleiding van vakmensen. ‘Er bestaat een soort continuüm met aan het ene uiterste alles wat artistiek is, en het permanente onderzoek dat aan de basis daarvan ligt, en aan het andere uiterste de commerciële aanpak met afgewerkte producten. Ik zit daar ergens tussenin.’

Hoe combineer je werk en privé?

Vanroy: ‘Soms werk ik ‘s avonds of in het weekend, afhankelijk van mijn inspiratie. Ik snuffel rond op rommelmarkten en in brocantewinkels voor mijn business, maar ook gewoon omdat ik dat graag doe. Ik heb geen kinderen en ik kan mijn tijd helemaal indelen zoals ik dat zelf wil. Het enige waar ik rekening mee moet houden, zijn de deadlines die ik afspreek met mijn klanten. Gelukkig lukt het mij meestal wel om mijn tijd te nemen. Als je gehaast bent, lever je trouwens nooit goed werk af. Met een klant die mij om 23 uur een e-mail stuurt en verbaasd is dat ik vijf minuten later nog niet heb geantwoord, werk ik niet samen. Aan de andere kant hou ik ook niet van té lange deadlines. Maar door je tijd te nemen en vanaf het begin goed na te denken over de kleinste details, bespaar je later tijd. Ik vind het trouwens belangrijk om een atelier te hebben buitenshuis zodat ik mijn professionele activiteit fysiek kan scheiden van mijn privéleven met mijn partner.’

Vandaag zijn we constant bereikbaar. Ga je af en toe bewust offline?

Vanroy: ‘Social media zijn superhandig om je ontwerpen exposure te geven. Maar het kan ook misleidend werken, als je te veel waarde hecht aan het aantal likes dat een post krijgt bijvoorbeeld. Als ik in mijn atelier aan het werk ben, leg ik mijn smartphone uit het zicht om niet afgeleid te worden. Het is heel belangrijk dat ik gefocust blijf, want ik werk met potentieel gevaarlijke tools. ‘s Avonds en in het weekend check ik mijn berichten en e-mails wel, maar ik beantwoord ze niet altijd meteen. Dat plan ik in op maandagochtend, om wat afstand te bewaren.’

Welke kleren trek je aan om te werken?

Vanroy: ‘Toen ik nog bediende was (vóór ze het kunstenaarsstatuut had, werkte Lucie als coördinator voor twee vzw’s in de culturele sector in Luik, een job die ze combineerde met haar activiteit als zelfstandige in bijberoep, nvdr), droeg ik jurken en schoenen met hakken. Maar dat soort kleding is niet echt praktisch als je met je handen werkt en met de fiets moet rijden. Vandaag draag ik meestal een broek en sneakers, zodat ik snel mijn overal kan aan- of uittrekken. Aan de andere kant hou ik echt wel van blouses. En ik draag ook graag nagellak, maar die blijft niet langer dan een dag zitten als ik werk (lacht).’

Hoe haal je voldoening uit je werk?

Vanroy: ‘Op verschillende manieren, en tijdens de verschillende fases van mijn werk. Als het me lukt om een idee uit te voeren dat ik in gedachten had en ik tevreden ben met het resultaat bijvoorbeeld, wat niet altijd het geval is. Ik maak geen schetsen vooraf. Het is pas door met mijn handen te werken en aan de slag te gaan met de materialen en de tools dat een afgewerkt product tot stand komt. Tijdens mijn opleiding al creëerde ik maquettes zonder eerst schetsen te maken. En ik ben ook heel blij als mijn lamp of meubel perfect past in het interieur van mijn klant.’

Wat is voor jou het toppunt van luxe?

Vanroy: ‘Het gevoel hebben dat ik op de juiste plek zit en dat ik die plek ook verdien. Ik heb een beetje last van het oplichterssyndroom. Ik voel me niet echt een ontwerpster, en ik voel me niet echt een ambachtsvrouw. Ik combineer die twee stielen om mijn eigen vak uit te vinden aan de hand van mijn projecten. Soms heb ik het gevoel dat ik maar wat aanmodder. Ik heb een gebrek aan zelfvertrouwen, maar ik werk eraan.’

Wat wil je op professioneel vlak nog bereiken?

Vanroy: ‘Ik hoop ooit volledig zelfstandig van mijn passie te kunnen leven, zonder de voordelen te genieten die vasthangen aan mijn kunstenaarsstatuut, en met respect voor de waarden die ik belangrijk vind. Ik ontwikkel al meer dan vijftien jaar verschillende productlijnen, en ik heb al samengewerkt met tal van professionals uit uiteenlopende sectoren – van de horeca over juwelen tot nicheparfums – maar ook met particulieren. Mijn aandacht voor ecologie (door onder meer lokale producten te gebruiken en nuttige, duurzame objecten te maken) vind je ook terug bij de mensen die met mij willen samenwerken. Sommige luxemerken laten hun afval upcyclen dankzij de knowhow van ambachtsmensen. Ik droom ervan mijzelf ooit te kunnen positioneren bij bekende bedrijven als een belangrijke schakel in de circulaire economie.’

Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd in je carrière?

Vanroy: ‘Ten eerste, om te luisteren naar mijn intuïtie in mijn contacten met de klant. Ik heb al eens een opdracht aangenomen terwijl alles al van bij het eerste contact heel vaag en ingewikkeld klonk. Die samenwerking is dan ook niet zo goed verlopen. Vandaag gebeurt het soms dat ik een project weiger omdat ik er geen voeling mee heb, maar dat is niet erg: vaak volgt er vlak daarna een ander – en interessanter – project waar ik me dan wel in vastbijt.

‘Ten tweede heb ik geleerd mijn angsten te overwinnen. Zo kreeg ik een opdracht voor een globaal interieurproject bij Brouwerij Cantillon, de enige brouwerij ter wereld die nog op traditionele wijze lambiek en geuze brouwt. Door je angsten onder ogen te zien, ontmoet je interessante mensen en slaag je erin mooie resultaten neer te zetten. Je kunt het zien als een baksteen die je op de grond legt en die je toelaat een hoger niveau te bereiken.’