INTOUCH. Slimme vogels

De zakelijke telefoongebruiker wil beter vat krijgen op zijn persoonlijke bereikbaarheid. Daar zit een markt in, denkt InTouch.

Liberalizering en “slimme” technologie hebben soms rare neveneffekten. Eén ervan is dat de basisfunktie van klassieke operatoren zoals Belgacom nl. het routeren of leiden van telefoonverkeer naar de juiste bestemming steeds meer onder konkurrentiedruk komt. Het fenomeen is niet nieuw. Begin jaren ’90 staken de eerste telekomvrijbuiters in België al de kop op. Kleine firma’s zoals European Telecom Inc. in Maasmechelen (Trends 25 nov. ’93) leidden telefoonverkeer af naar het buitenland en ontweken zo de tarieven van Belgacom (via forward calling of “terugbel”-technieken). Ook groten zoals het Amerikaanse Viatel (Trends 12 mei ’94) wierpen zich op die markt. Maar het pure prijzenargument bleek onvoldoende om klanten van de klassieke PTT’s te blijven afsnoepen. Met behulp van computertechnologie werd intelligentie toegevoegd. De eerste telekomdiensten met toegevoegde waarde (value added services) staken de kop op.

Een voorbeeld hiervan is LCL. Deze Leuvense firma peuterde in ’92, na een maandenlange administratieve papierslag, van het toenmalige kabinet Coëme de toestemming los om met elektronische post van start te gaan. Een eenvoudig principe : berichten komen per telefoon (voice mail), fax of e-mail binnen, worden centraal opgeslagen en nadien door de klant telefonisch opgevraagd.

In feite snoepte LCL potentiële klanten weg van de (weinig gekende) elektronische berichtendienst van Belgacom DCS Mail. Anderzijds genereerde het ook extra verkeer voor de telefoonoperator. Een ambivalente verhouding die erg typerend was voor alle nieuwkomers op de markt. Belgacom lijkt die situatie ondertussen te hebben aanvaard, sterker zelfs, het ging stilletjes in de tegenaanval.

Deze zomer lanceerde het z’n Comfort-dienstenpakket. Mits een kleine betaling kan de abonnee inkomende oproepen automatisch doorschakelen. Is hij in gesprek, dan verwittigt een signaal hem wanneer een tweede persoon hem probeert te bereiken. En voor bejaarden of gehandicapten zijn er voorgeprogrammeerde noodnummers. Ook de mobilofoonoperator Proximus biedt de gebruiker al extra diensten zoals een automatische antwoordregeling of voice mail.

NICHESPELER.

“Vandaag kunnen de grote operatoren zich niet meer beperken tot het aanbieden van de naakte lijnen, ” zegt Alexander de Vos van Steenwijk. “Het nadeel is dat zij met bijkomende diensten het overgrote deel van hun doelpubliek moeten tevreden stellen. Wij kunnen ons specializeren in de niche. “

De Vos van Steenwijk weet waarover hij spreekt. Hij was tot voor kort assistent van Belgacom-marketingdirekteur Baudouin Meunier. Eind vorig jaar richtte hij, samen met Jos Burger en Yves Van Santen (voordien projektleider publieke telefonie bij Belgacom), het bedrijfje InTouch Telecom op. De zoveelste dienstenleverancier met toegevoegde waarde, zal u zeggen. Dit klopt, maar InTouch is biezonder op twee vlakken. Eén : het bedrijf onderhoudt goede relaties met Belgacom en werd zelfs door die laatste aangezocht om gedurende één jaar een systeem voor verifikatie van kredietkaarten in openbare telefooncellen uit te testen. Twee : InTouch installeerde een switch in Brussel waardoor de mobiele, zakelijke telefoongebruiker voortaan internationaal bereikbaar wordt met één telefoonnummer (voorlopig enkel uit de Brusselse 02-zone).

Het produkt heet PrivateOffice en verenigt spraak en fax met de klassieke postbusdiensten en diverse andere funktionaliteiten zoals follow me, forward calling, oproeper-identifikatie, afwezigheidsmelding of faxverzending aan derden. Zegt Jos Burger : “De zakelijke gebruiker wil beter vat krijgen op zijn persoonlijke bereikbaarheid. ” Daarom richt InTouch zich op dat wat de telefoonabonnee het nauwst aan het hart ligt : zijn nummer.

“Overdraagbaarheid van telefoonnummers wordt straks een heet tema, ” voorspelt Burger. “Onderzoek in het buitenland wees uit dat het verloop tussen de verschillende mobilofoonoperatoren erg groot is. ” InTouch ziet hierin een opportuniteit. “Om de aantrekkelijkheid van hun netwerk te verhogen, zullen GSM-operatoren hun infrastruktuur moeten openstellen naar externe dienstenleveranciers. “

En dezelfde evolutie ziet InTouch ook bij Belgacom gebeuren. “Een mastodont schoolt zich niet zomaar om tot een balletdanser, ” omschrijft Jos Burger lakoniek. “Wie belt van Brussel naar New-York, passeert een schakeldoos met meer dan drie miljoen regels softwarecode. Daarop, op een suksesvolle wijze, voice mail integreren is een aartsmoeilijke opdracht. Anderen zeggen dan dat Belgacom intelligentie van buitenaf aan zijn net zou kunnen koppelen. ” Met de hulp van een bedrijf zoals InTouch, denkt hij luidop.

Het Brusselse InTouch nu 15 man sterk wil die markt voor telekomdiensten professioneel ontginnen. Met de geschikte knowhow en apparatuur (zo kocht het z’n PrivateOffice-switch bij het Amerikaanse Prairie Systems), voldoende fondsen (een startinvestering van 6,5 miljoen dollar, hoofdzakelijk durfkapitaal van Nederlandse en Amerikaanse origine) en een Europese expansiepolitiek (kosmopolieten met heel veel mobiliteit). En wat als een andere slimme vogel zo’n Praire Systems-switch in Brussel installeert ? “Geweldig, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. “

PDP

YVES VAN SANTEN, JOS BURGER (ONDER) EN ALEX DE VOS VAN STEENWIJK (INTOUCH)”Overdraagbaarheid van telefoonnummers wordt een heet tema. “