Boekentip voor uw vakantie: Eric Zemmour, liever auteur dan politicus

Het was ruim een jaar geleden de verrassing van de Franse presidentsverkiezingen: de rechts-conservatieve journalist en polemist Eric Zemmour haalde in de eerste ronde uit het niets 7 procent van de stemmen. Zemmour bleek met zijn betoog over verloren gegane Franse grandeur, identiteit en waarschuwing voor massa-immigratie en de radicale islam een deel van het electoraat aan te spreken.

Toch was Zemmour ontgoocheld. Tijdens de campagne zag het er aanvankelijk naar uit dat hij kans maakte om in de tweede ronde tegen aftredend president Emmanuel Macron uit te komen. Eind 2021, begin 2022 piekte Zemmour in de peilingen rond 19 procent. Hij zou de radicaal-rechtse Marine Le Pen achter zich houden. Uiteindelijk haalde zij toch de bovenhand. Bij de parlementsverkiezingen in juni 2022 won Reconquête, de partij van Zemmour, niet één zetel.

Zijn jongste boek is een soort van campagnedagboek, waarin hij zoekt naar de oorzaken van zijn steile opgang in de peilingen, gevolgd door een al even snelle neergang.

Het wordt al snel duidelijk dat Zemmour zich beter in zijn vel voelde als auteur en journalist dan als politicus. Partijpolitieke besognes, zoals het uitbouwen van een partijapparaat, waren aan hem niet besteed. Zijn omgang met vroegere collega-journalisten verliep moeilijk. Ze vertelden hem dat ze met zovelen waren om zijn campagne te volgen “omdat artikels over u veel meer clicks opleveren”.

Zijn opgang in de peilingen eind 2021 was volgens Zemmour zijn eigen verdienste, al geeft hij toe dat hij op een bepaald moment vooral een mediahype was. Zijn scores in de peilingen verslechterden na de Russische inval in Oekraïne. De reden: de Fransen willen zekerheid en kiezen dan liever voor bekende gezichten. Bovendien verschoof het thema van de verkiezingen richting koopkracht en inflatie. En economie was nooit het sterkste thema van Zemmour, ook al liet hij zich omringen door experts, zoals de zakenbankier Jonathan Nadler. Marine Le Pen kon zich rond thema’s als de gestegen energieprijzen beter profileren. Zemmour heeft geen goed woord over voor zijn rivale op rechts. Volgens hem worstelt haar partij als opvolger van het Front National nog altijd met de oude demonen. Zemmour, zelf een Jood, geeft een aantal voorbeelden van het antisemitisme dat in de partij van Le Pen nog altijd aanwezig is.

Eric Zemmour, Je n’ai pas dit mon dernier mot, Rubempré, 335 blz., 22 euro