Antwerps bedrijf PolyPerception sorteert uw pmd met artificiële intelligentie

PolyPerception ziet dankzij artificiële intelligentie welk afval niet bij de pmd hoort en haalt dat eruit. Het Antwerpse impactbedrijf trok al de aandacht van grote multinationals.

Pmd wordt in België volledig machinaal gesorteerd. Grote sorteermachines met een lopendebandsysteem jagen er ongeveer 3 ton plastic per uur door. In de vijf Belgische verwerkingsfabrieken staan telkens 20 tot 25 van die monsters om onze enorme plastic stroom te verwerken. Via infrarode stralen kunnen de machines afval dat niet in het pmd thuishoort, detecteren. Die indringers worden even verder met een krachtige luchtstoot van de rollende band geblazen. Twee van die fabrieken integreren al de deeplearningtechnologie van PolyPerception.

“Tot nu toe vlogen de sorteermachines een beetje blind”, verduidelijkt Parshva Mehta, de COO en medeoprichter van PolyPerception. “Een eerste stap in ons proces is monitoren wat er allemaal op de lopende band terechtkomt en zien hoe zuiver de reststroom aan het einde van het proces is.”

Lang was er geen wetgevend kader voor de recyclage van plastics, wat het relatief inefficiënte proces verklaart. “Europese regelgeving bracht daar verandering in, maar de Belgische overheid is nog strenger dan wat Europa oplegt”, aldus Mehta. “Daarenboven willen grote leveranciers zoals Danone, Unilever of Coca-Cola uitpakken met het feit dat hun verpakkingen 50 of zelfs 100 procent recycleerbaar en gerecycleerd zijn. De vraag naar een systeem dat reststromen kan valoriseren, explodeert dan ook.”

PolyPerception kwam dus op het juiste moment met het juiste idee, weet Mehta: “We startten een kleine twee jaar geleden met een investering van 50.000 euro van imec.istart, het investeringsfonds van imec, het Vlaamse onderzoekscentrum in digitale innovatie. Daarnaast haalden we nog voor iets meer dan het dubbele aan achtergestelde leningen op via Trividend en Citizenfund” (zie kader ‘Op dezelfde golflengte met onze financiers’).

Polymeren

“Op zich is onze artificiële intelligentie niet zo revolutionair”, blijft Mehta bescheiden. “Het is te vergelijken met de AI voor zelfrijdende auto’s. Alleen is het risico bij onze toepassing veel kleiner. Als er toch een niet-recycleerbaar item door de mazen van het net glipt, is er geen mensenleven in gevaar. Vandaar dat we veel sneller de markt op konden.”

Polymeren vormen een bijzondere uitdaging voor recyclers. Veel producten zijn niet ontworpen voor recycling – de detectie wordt belemmerd door het gebruik van zwarte kunststoffen en additieven. Een andere uitdaging is het puur terugwinnen van fracties van één materiaalsoort of kleur. “Hoe zuiverder de teruggewonnen materialen, hoe hoger de kwaliteit van de recyclaten. Dat kan ook belangrijk zijn voor recyclaten die in contact moeten komen met voedingsstoffen.”

“Voor voedingsverpakkingen op basis van gerecycleerd materiaal mag maximaal 5 procent uit pmd komen waar voordien een toxische inhoud in zat”, legt Mehta uit. “Denk aan flessen waar detergent in zat. Met de huidige systemen is het moeilijk dat percentage te bepalen. Daarom wordt een mix gemaakt met polymeren uit andere landen, zoals Denemarken of Zweden, waarvan geweten is dat het percentage toxische pmd een stuk lager ligt.”

Het AI-systeem van PolyPerception kan monitoren welke flessen dat soort toxische stoffen bevatten en die uit de stroom laten duwen. Zo zullen we in de toekomst geen buitenlandse plastics moeten mengen in onze eigen reststroom.

Shift in de sector

Onlangs sloot PolyPerception een samenwerkingsakkoord met de Noorse recyclagespecialist Tomra, de bouwer van de grote recyclagetoestellen waar drie van de vijf Belgische sorteercentra gebruik van maken. Het is de eerste keer dat Tomra nauw samenwerkt met een start-up in zo’n vroeg stadium.

Behalve in België vind je ook PolyPerception-technologie in Nederland, Zwitserland, Frankrijk en Italië. “Er is interesse geweest uit Australië, maar dat is te vroeg”, blijft Mehta voorzichtig. “We proberen eerst Europees te groeien. Er zijn contacten in Scandinavië en we kijken naar Oost-Europa. Stap voor stap.”

Uiteindelijk moeten we toch naar een complete shift in de sector, aldus Mehta: “Eerst en vooral moeten de producten in de verpakkingssector nog een stuk beter op elkaar afgestemd worden. Pas op, de reststroom is veel homogener dan in bijvoorbeeld de automobielsector of de bouw. Toch worden nog vier grote soorten polymeren gebruikt en dat bemoeilijkt recyclage.”

Komt daarbij dat de stromen die gecreëerd worden per land kunnen verschillen. De verpakking van een chocoladereep kan in het ene land pmd en in het andere restafval zijn. “Daarom genieten we veel aandacht bij het Perfect Sorting Consortium, een samenwerkingsverband van onder andere PepsiCo, Nestlé en Danone. Die weten eigenlijk niet waar hun verpakking terechtkomt. Dat kunnen wij voor hen in beeld brengen”, legt Mehta uit. “Maar uiteindelijk moeten we af van single-use plastics. Van bij de ontwikkeling moet worden nagedacht worden over veelvuldig gebruik en eventuele recyclage.”