Eindelijk nog eens een Brit

Justin Rose was niet zomaar eenwinnaar, vorig weekend tijdens de US Open. Hij was de eerste Engelsman die een grand slam op zijn naam kon schrijven sinds de overwinning van Nick Faldo in de Masters van 1996. “Een jongensdroom die werkelijkheid wordt”, omschreef Rose het gevoel dat hij daarbij had. Hij droeg zijn zege op aan zijn vader, die in 2002 overleed aan leukemie.

De Engelse golfsport presteert al jaren best aardig dankzij een generatie die wordt aangevoerd door Justin Rose, Lee Westwood en Luke Donald. Alleen was geen van hen er al die jaren in geslaagd een grandslamtoernooi te winnen. En het wachten begon te wegen, daar in Engeland.

Rose werd geboren in Zuid-Afrika, maar verhuisde heel jong naar het Verenigd Koninkrijk. Zijn talent werd duidelijk op zijn achttiende, toen hij als amateur vierde werd in de British Open. Meteen daarna ging hij als prof aan de slag, maar zijn debuut in het Europese circuit viel tegen. Hij raakte 21 keer op rij niet voorbij de cut. Zijn eerste overwinning, in het Dunhill Championship in 2002, was een keerpunt. Sindsdien blijft Rose klimmen in de hiërarchie, meer bepaald in de PGA Tour. Met zijn overwinning in de US Open doet de 32-jarige Brit een nieuwe stap vooruit, misschien wel richting nummer één van de wereld. “Ik vind Justin al jaren de beste speler van de wereld”, zegt de Ier Graeme McDowell.

Als er winnaars zijn, dan zijn er natuurlijk ook verliezers. Phil Mickelson was diep ontgoocheld vorig weekend. Voor de zesde keer op rij strandde de linkshandige Amerikaan op de tweede plaats. Toen hij in de laatste ronde op de tiende hole een onwaarschijnlijke eagle sloeg en de leiding nam, dacht hij dat hij zijn duivels eindelijk had bezworen, temeer omdat hij die dag zijn 43ste verjaardag vierde. Helaas keek hij daarna tegen drie bogeys aan. “Ik vrees dat ik nooit nog zo’n mooie kans krijg om het toernooi te winnen”, zei hij. “Dit is echt zeer frustrerend.”

Uiteraard was het gevreesde parcours van de Merion Golf Club in Ardmore (Pennsylvania) opnieuw een scherprechter. Geen enkele speler sloeg de 72 holes uit onder de par. Tiger Woods, de torenhoge favoriet bij de bookmakers, bracht er niets van terecht en finishte op de 32ste plaats, dertien slagen boven de par: zijn slechtste score in een grandslamtoernooi. Rory McIlroy en Adam Scott deden zelfs nog slechter. Met zijn dikke rough, diepe bunkers en moeilijk in te schatten greens strafte het parcours elk foutje genadeloos af.

MIGUEL TASSO