Een ondernemer zonder passie faalt meestal (een ondernemer met te veel passie faalt altijd)

Ondernemen is leuk. Tenminste, als je uit het goede hout gesneden bent én rekening houdt met een aantal lessen. Welke lessen vernemen we in ‘Ondernemen doe je!’

Job Franken & Johan van Mil, Ondernemen doe je! Business Contact, 143 blz., 17,50 euro.

Passie. Dát is het geheim achter het succes van ondernemers. Zonder passie beginnen ze er niet eens aan. Want wie wil zich nu door al die administratieve rompslomp, dat harde labeur en het verpletterende financiële risico heen worstelen? Toch is passie ook een van de gevaarlijkste valkuilen. “Achteraf gezien, is het levensgevaarlijk dat je zo enthousiast kunt vertellen over je vak en de mogelijkheden, dat je andere mensen gek maakt. Ik heb niet gezien dat ik mensen veel te enthousiast gemaakt heb en dat er niet een nuchtere figuur tussen zat die tegen me zei: Kraan, wat als die verbouwing tegen gaat zitten? Iedereen is mee gaan zweven,” getuigt de Nederlandse topkok Robert Kranenborg in Ondernemen doe je!, een boek waarmee de Nederlandse ondernemers Job Franken en Johan van Mil starters op het juiste spoor willen zetten.

Het auteursduo steekt niet onder stoelen of banken dat ze mensen willen aanmoedigen om ondernemer te worden. Dat neemt niet weg dat ze ook mislukkingen opnemen in hun boek. Zoals het fiasco van Kranenborg. Zijn kookkunst bezorgde het Amstel Hotel in Amsterdam twee Michelin-sterren. Hoteleigenaar Intercontinental stuurde een nieuwe directeur naar het Amstel en die wilde zijn topkok geen contract met wat meer vastigheid geven. De 49-jarige Kranenborg begon dan maar voor eigen rekening. Alles moest van topniveau zijn, zeer comfortabel en toonaangevend. Toen zijn restaurant de deuren opende (twee maanden later en zowat een half miljoen euro duurder dan gepland), boorden de vliegtuigen zich in de het WTC in New York. Vossius werd een van de meest besproken horecafaillissementen van de afgelopen jaren.

Kranenborg, die in januari 2005 opnieuw een ster kreeg, nu voor restaurant Le Cirque in Scheveningen, geeft twee cruciale lessen. Ten eerste: “Je moet een commissie van twee of drie wijzen hebben, die geen gevoel hebben bij het bedrijf en er meer objectief naar kunnen kijken.” Voor zijn zaak: “Je moet er dus geen mensen bij hebben die ervan houden om uit eten te gaan en te genieten van een goed glas wijn. Het moeten non-alcoholisten zijn die gek zijn op fastfood.”

De tweede les: “Je moet te allen tijde financiële reserves aanhouden. Als je een ton hebt, zorg dan dat je maximaal 80.000 investeert en de rest achterhoudt voor als er iets misgaat.” Het boek zit propvol met wijze raad. Interviews met ondernemers, praktijkschetsen en theorie wisselen elkaar af. Echt vernieuwende inzichten zitten er niet in. Het boek is gewoon een afwegen van pro’s en contra’s, en vooral een vat vol advies om zelf te gaan ondernemen. Meer hoeft dat ook niet altijd te zijn.

Luc De Decker