Distributie is niet langer Chinees

Redactie Trends

26-02-2009, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:55

Een smakelijke lach volgt op de vraag of Dominique Michel (46) na een jaar als gedelegeerd bestuurder van Fedis, de federatie van distributeurs, al een nieuwe bijnaam heeft. Als secretaris-generaal van Agoria noemde een Brusselse minister hem een pitbull. “Ik heb geen idee hoe ik word genoemd, dat vraag je beter aan mijn medewerkers.”

Laten we hem voor de gemakkelijkheid dan maar zelf een bijnaam toekennen. Dominique Michel: issue hopper. Een week na zijn aanstelling moest Michel namelijk al deelnemen aan een televisiedebat over de stijgende voedingsprijzen en in de maanden die daarop volgden, dienden het ongenoegen bij de boeren, de Lente van het Leefmilieu en de economische crisis zich achtereenvolgens als hete hangijzers aan. Het liet Michel weinig tijd om de organisatiestructuur van Fedis aan te passen. Gelukkig had hij zich bij zijn aanstelling bescheiden opgesteld en wilde hij niets veranderen tot september 2008. Vanaf dan voerde Michel het nastreven van doelen tegen vastgelegde tijdstippen in de werking van de federatie in. “Dat klinkt weinig origineel, maar dat maakt het daarom niet gemakkelijker.”

Michel was secretaris-generaal van Agoria nadat hij in New York kabinetschef van de directeur van het Office for Project Services van de Verenigde Naties was geweest en voor hij tot vorig jaar als directeur van het Programma voor Multinationals van de Internationale Arbeidsorganisatie in Genève werkte.

Momenteel neemt hij de communicatie en dienstverlening van Fedis onder de loep, ook in de hoop nieuwe leden aan te trekken. “Hotelketens zouden zich bijvoorbeeld perfect bij ons kunnen aansluiten”, vindt hij. Maar hoe meer leden, hoe meer mogelijkheid tot conflicten tussen de leden, die buiten de Fedis-muren vaak rechtstreekse concurrenten zijn. Michel: “Ik was inderdaad verrast door de onvoorstelbare concurrentie die er heerst tussen de insignes die bij ons zijn aangesloten. Tijdens de raad van bestuur zijn de relaties goed en open, maar dat belet niet dat de competitie erg scherp is op het terrein. Dat was bijvoorbeeld bij Agoria veel minder omdat de leden voornamelijk moeten concurreren met buitenlandse bedrijven.”

Ook in Michels privéleven veranderde er de voorbije 365 dagen heel wat. “Ik weet zelfs niet meer hoe je het woord skiën schrijft, zo weinig tijd houd ik over”, lacht hij. Voor joggen en tennissen maakt Michel wel nog tijd. Maar ook Chinees studeren, de moedertaal van zijn echtgenote, lukt niet meer. “Daar heb je echt veel tijd voor nodig. Mijn dochter van 2,5 spreekt de taal beter dan ik. Gelukkig verwachten onze leden niet dat ik hun onderhandelingen in China doe.”