DE E-MAIL DIE (BIJNA) ALLES WIST

Dankzij de functie ‘ontvangstbevestiging’ komen e-mailprogramma’s te weten of de post is aangekomen, geopend of vernietigd. Maar Big Brother heeft grenzen.

De meeste e-mailprogramma’s bieden een functie voor ontvangstbevestiging aan. Dat is zo bij Outlook, het meest populaire programma, maar ook bij webdiensten als Gmail en Hotmail. “Weinig mensen maken gebruik van die functie in Outlook, omdat ze tot nog toe verborgen was,” stelt Carmen Dubois van Microsoft vast. In Outlook 2007 is het wat eenvoudiger geworden, omdat die optie voortaan via het venster van een nieuw bericht kan ingesteld worden. Op die manier kan je belangrijke boodschappen opvolgen en zien of de e-mail werd ontvangen, geopend of zelfs vernietigd. Gelukkig houden de mogelijkheden om elektronische boodschappen te traceren daarmee op.

Sterk netwerk

“Niets verplicht je om de ontvangst te bevestigen,” signaleert Geoffrey Mormal, ontwikkelaar bij GMI Soft. “In dat geval krijgt de verzender geen respons. Je kan evengoed de boodschap openen zonder ze te lezen. Volgens specialisten garanderen functies als ‘ontvangstbevestiging’ en ‘leesbevestiging’ absoluut niets, omdat het over protocolacties gaat die afhangen van de toestemming van de bestemmeling.” Outlook kan, net zomin als andere e-mailprogramma’s, de privacyregels niet overtreden en meer bieden dan wat toegelaten is door het SMTP- internetprotocol.

In een netwerk liggen de zaken iets anders. Dubois: “Een onderneming die een serverplatform Exchange 2003 of 2007 heeft, kan sommige acties die op de bestemmeling gericht zijn beperken of verbieden, zodat die geen e-mail kunnen ‘forwarden’ of hem wijzigen, kopiëren, wegwerpen of de inhoud aanpassen.”

Berichten certificeren

Hoewel de ontvangstbevestiging geen garantie geeft dat het bericht goed ontvangen werd, kunnen boodschappen gewaarmerkt worden om ze een zekere juridische waarde te geven. “E-mail en papieren zendingen hebben sinds enkele jaren dezelfde waarde in het Belgisch recht,” stipt advocaat Etienne Wery aan. “Er moet dan wel een beroep gedaan worden op een externe certificatiedienst om een systeem van elektronische handtekening in gang te zetten dat vergezeld gaat van een volledig geautomatiseerde optie ‘ontvangstbevestiging.” Een eenvoudige handtekening onder aan een boodschap biedt geen enkel bewijs over de authenticiteit van de opsteller van de boodschap, zelfs als de e-mail verstuurd werd met een afgiftebewijs. Het beheer van zulke digitale certificaten blijft vooralsnog te ingewikkeld.

Een andere mogelijkheid is een aangetekend schrijven te verzenden vanaf een website die een elektronische handtekening kan afleveren (www.netcourrier.com, www.lettrerecommandee.com, www. mailar.net). De bestemmeling ontvangt dan niet het bericht, maar een ontvangstmelding waarin hem gevraagd wordt de mail te lezen op de site. Maar, waarschuwt Etienne Wery: “De digitale certificaten moeten worden afgeleverd door een organisatie die goedgekeurd is door de overheid, CertiPost bijvoorbeeld.”

Boris Jancen