Zo houdt u het telewerken leuk: ‘Geschenkmanden en “Ik heb nog nooit…” op vrijdag’

Bedrijven, werkgevers en werknemers spartelen zich moedig door de werkdag vanuit hun eigen woonkamer. Saai hoeft dat telewerken niet te zijn. In deze rubriek verzamelen we de leukste verhalen. Vandaag: Eddy Geerkens, Chief Financial Officer bij strategisch dienstverleningsbedrijf Hill+Knowlton Strategies.

‘Ons bedrijf adviseert Belgische en internationale bedrijven en organisaties, zoals de Europese instellingen, over hun communicatie en PR. We hebben 35 werknemers in dienst van 15 verschillende nationaliteiten die 25 verschillende talen spreken. Velen van hen hebben geen familie in België.

Sinds de lockdown zijn ze vastgekluisterd aan hun appartement of huis. Sommigen hebben hier ook geen gezin en zijn dus helemaal alleen. Zij zijn alle sociale contacten, naast de arbeidssfeer, met de buitenwereld verloren. Daarom werd het voor ons meteen duidelijk dat we de hand moesten uitreiken naar onze collega’s, zodat zij zich niet eenzaam voelen in deze coronatijden.

Elke vrijdagavond organiseren we een online activiteit. We spelen vaak spelletjes of boksen een quiz in elkaar. Voorlopig vond ik de leukste opdracht die met foto’s. Alle werknemers werd gevraagd om een foto uit de oude doos en een grappig recent beeld door te sturen. Die moest iedereen dan aan elkaar linken. Daar zijn een aantal hilarische foto’s opgedoken.

Het leuke aan deze activiteiten: alles mag een beetje losser. We zitten na de werkweek samen en het gebeurt in je eigen omgeving waardoor sommigen zich minder geremd voelen. We hebben een relatief jonge ploeg met veel 25- tot 35-jarigen. We hebben dus ook een avond drankspelletjes gespeeld, zoals ‘ik heb nog nooit…’. Ik kan je verzekeren dat je collega’s op een andere manier leert kennen (lacht). We spreken dan ook bewust af na de werkuren. Niemand voelt druk. Alles moet leuk blijven.’

‘Daarnaast hebben we onze medewerkers ook allemaal een corona-geschenkmand opgestuurd. Daarin zat een fles champagne of Duvel met koekjes of chocolade. Ook bij onze twee buitenlandse werknemers – in Duitsland en Frankrijk – hebben we zo’n bedanking laten leveren. Het is belangrijk om ook hen een seintje te geven dat ze erbij horen. En nu we als bedrijf minder kosten maken, is dit wel het minste dat we voor het team kunnen doen.

Ik merk dat onze ploeg deze initiatieven erg apprecieert. Het is voor de meesten hun wekelijkse uitlaatklep geworden. Niemand moet deelnemen, maar zo’n 80 procent doet dat wel. Vaak duren die vrijdagse meetings drie uur of langer. Sommigen verdwijnen even om te eten, maar sluiten daarna weer aan. En als het gesprek stil dreigt te vallen, stelt iemand wel een nieuwe vraag waardoor we opnieuw vertrokken zijn. Zelfs on the spot worden al voorstellen gelanceerd voor de volgende e-activiteit.

Vooral voor onze jonge medewerkers is het goed dat ze elkaar zien en het contact onderhouden. Ze leren elkaar op een andere manier kennen. Dat vinden we belangrijk voor de groepssfeer. Bovendien dragen we ook als management ons steentje bij. Ook onze chairman Thomas Tindemans sluit aan. Dat toont toch hoe hecht ons team is.’