McDonald’s beschikt over een recessiebestendig bedrijfsmodel. Sinds de beursgang in 1965 was 2002 het enige jaar met een verlies.
Wie denkt dat de inkomstenstroom van McDonald’s uit hamburgers en frietjes komt, zit er enigszins naast. Voormalig CEO Harry Sonneborn stelde zelfs dat McDonald’s niet eens in de voedselindustrie zit, maar in vastgoed. McDonald’s is eigenaar van een groot deel van het vastgoed en het land rondom de restaurants. De belangrijkste reden om hamburgers te verkopen waren de hoge inkomsten die dat opleverde, waarmee de franchisenemers hun hoge huur konden betalen. Daarbovenop betaalden de franchisenemers een percentage van hun omzet. Inmiddels wordt zo’n 95 procent van de restaurants gerund door franchisenemers. Het voordeel voor McDonald’s is dat een nieuwe franchisenemer een startkapitaal moet meebrengen, waardoor het moederbedrijf zelf weinig hoeft te investeren.
Eind 2023 maakte McDonald’s zijn strategische doelen tot en met 2027 bekend. Het aantal restaurants moet in die periode met zo’n 25 procent stijgen tot 50.000. Verder moet het percentage bestellingen per mobiele telefoon omhoog naar 30 procent. Dat scheelt personeelskosten bij de kassa, maar maakt het ook makkelijk om suggesties in een app te pushen. Daarnaast start in de Verenigde Staten een pilotproject met tien CosMc’s: een soort Starbucks met diverse koffievarianten, waarbij aanvullende producten als koekjes, sandwiches en ijs worden aangeboden. Bij bewezen succes zullen de CosMc’s pas op lange termijn effect sorteren. CEO Chris Kempczinski ziet die als een aparte categorie, die niet geïntegreerd kan worden in bestaande restaurants.
Voor 2024 voorziet Kempczinski dat de vergelijkbare omzet van locaties die minstens een jaar open zijn groeit met 3 à 4 procent. Dat is minder dan afgelopen jaren, deels door een boycot in het Midden-Oosten vanwege de vermeende steun van de keten aan Israël. Kempczinski spreekt van desinformatie, maar de effecten zijn wel merkbaar. McDonald’s voelde zich ook genoodzaakt om 225 restaurants over te nemen van een grote franchisenemer uit Israël. Uiteindelijk zal die onrust de omzetgroei op middellange termijn niet in de weg staan.
McDonald’s beschikt over een recessiebestendig bedrijfsmodel. Sinds de beursgang in 1965 was 2002 het enige jaar met een verlies. Volgens McDonald’s kwam dat overigens niet zozeer door economische omstandigheden, maar door intern wanbeleid. In 2020, tijdens de coronacrisis, daalde de omzet met 10 procent, om in 2021 sterk te herstellen en alweer 8,7 procent meer omzet te draaien dan in 2019. McDonald’s bleef winstgevend, maar die winst kreeg wel een tussentijdse knauw van -21,5 procent te verwerken. In 2021 lagen de resultaten alweer 25,2 procent hoger dan in 2019. In de tussentijd gingen de aandeleninkopen en dividendverhogingen gewoon door. McDonald’s heeft zijn dividend sinds 1976 jaarlijks opgetrokken en het heeft daardoor bijna de status van ‘dividendkoning’, die na vijftig aaneengesloten jaren van verhoging wordt bereikt. Bij een kwartaaldividend van 1,67 dollar per aandeel bedraagt het dividendrendement 2,4 procent en met een geschatte winst van 12,50 dollar per aandeel komt de koers-winstverhouding uit op 22. Dat is niet goedkoop, maar dat is McDonald’s zelden.
Conclusie
De koers volgt een patroon van hogere toppen en hogere bodems. Vanaf de top van 300 dollar eind januari dit jaar is de koers ruim 10 procent gedaald. We zien het aandeel de komende tijd vanwege zijn defensieve en voorspelbare karakter beter presteren dan verwacht, ongeacht de economische context. Tot en met 2027 schatten we het groeipotentieel van de winst per aandeel plus dividend op 10 procent, met een vrij beperkt neerwaarts risico. z
Advies: koopwaardig
Risico: gemiddeld
Rating: 1B
Koers: 273,28 dollar
Ticker: MCD US
ISIN-code: US5801351017
Markt: NYSE
Beurskapitalisatie: 197,1 miljard dollar
K/w 2023: 23
Verwachte k/w 2024: 22
Koersverschil 12 maanden: -5%
Koersverschil sinds jaarbegin: -8%
Dividendrendement: 2,4%
