‘Gegarandeerd verlies’

Hoe hopeloos zijn we als spaarders en vastrentende beleggers geworden?

We zijn nu zelfs bereid om te betalen om ons geld te mogen uitlenen. Tot 10 jaar toe! De Zwitserse 10-jarige rente op overheidsobligaties is sinds de Zwitserse centrale bank met de verrassende ‘move’ van het loslaten van het plafond van 1,20 Zwitserse frank (CHF) voor 1 euro (EUR) negatief! En dat is geen alleenstaand geval. Ook wie een Duitse Bund (overheidsobligatie) koopt tot looptijden van 5 jaar en Belgische overheidsobligatie tot 3 jaar wordt geconfronteerd met een negatieve rentevergoeding. Dat wil eigenlijk zeggen dat we akkoord gaan met een ‘gegarandeerd’ verlies op een belegging.

Hoe is het zover kunnen komen? Spontaan is het antwoord: ‘uit angst of op zijn minst uit voorzichtigheid’. We bekomen maar moeizaam van de schok van de financiële crisis. Ons consumptie- en beleggingsgedrag ervoor en erna is duidelijk niet meer hetzelfde.

We zijn nu ook bereid tot het betalen van een verzekeringspremie voor ons spaargeld, niet alleen meer voor ons huis. We zijn met andere woorden bereid even een klein verlies te nemen opdat ons geld veilig zou zijn en we grote verliezen kunnen vermijden.

Hopeloos

De dreigende deflatie, de heel agressieve monetaire politiek van de centrale banken, de povere economische vooruitzichten hebben beleggers historisch nooit eerder geziene renteniveaus doen aanvaarden. We zijn dan ook de hoop kwijt geraakt dat er over afzienbare tijd sprake van beterschap zal zijn. Of hier vertaald dat wij weer op een degelijke opbrengst voor hun vastrentende belegging mogen rekenen. Maar het massaal laten draaien van de geldpersen veroorzaakt niet alleen recordprijzen op de obligatiemarkten.

Activa-inflatie

De reële economie mag dan al met deflatie af te rekenen krijgen, op een aantal financiële markten is er wel degelijk nog sprake van inflatie. Van aandelen tot kunst, van oldtimers tot wijn. De prijsstijgingen in deze beleggingsvormen hebben een link met opengedraaide geldkranen In de vermogenssamenstelling blijft voor de goede huisvader/belegger een gezonde spreiding de absolute basis.

Alles steken in vastrentende beleggingen is verre van optimaal. Te meer daar er niet veel nodig is om kapitaalverlies te lijden. Een stijging van bijvoorbeeld de Duitse rente op overheidsobligaties met 1% (100 basispunten) betekent 7% kapitaalverlies. Niet zonder gevaar dus, terwijl er eigenlijk nauwelijks of geen rendement tegenover staat. Achtergebleven Europese aandelen en goudgerelateerde beleggingen bijvoorbeeld kunnen ons dit jaar laten profiteren van de activa-inflatie, die ons door de kwantitatieve versoepeling (QE) van de ECB wordt aangereikt.