Prima eerste kwartaal

Een tussentijdse correctie na de beursklim van het eerste kwartaal is logisch en gezond.

Vandaag is de laatste beursdag van het eerste kwartaal. Het eerste trimester was uitzonderlijk positief – tenminste voor de Europese aandelen- en obligatiebeleggers. De winst van 15 à 20% voor de Europese aandelenindexen in drie maanden tijd is niet uniek, maar wel vrij uitzonderlijk. Vooral omdat de beweging eigenlijk al midden oktober werd ingezet en de winsten dan oplopen tot meer dan 30%.

Een sterke prestatie van de Europese aandelenmarkten werd al minstens sinds begin vorig jaar voorspeld. Maar het economische herstel bleef achterwege en er was de splijtzwam Oekraïne. Dat was voldoende om de Europese aandelenbelegger amper winst te bezorgen. Maar kijk, het uitstel werd deze keer geen afstel. Voor een keer passen de Europese puzzelstukjes mooi in elkaar.

De belangrijkste dag voor de Europese financiële markten in het eerste trimester was zonder enige discussie donderdag 22 januari. Dat was de dag dat voorzitter Mario Draghi aankondigde dat ook de Europese Centrale Bank van start zou gaan met de kwantitatieve versoepeling (QE). Het was de trigger, het cruciale feit om de Europese beurzen fors hoger te stuwen. Griekenland blijft weliswaar een probleem, maar het bleef tot nader order onder controle, en er is een wapenstilstand in Oost-Oekraïne. De lage euro en de goedkope olie waren bijkomende koopargumenten voor Europese aandelen. Als er nu geen cyclisch economisch herstel komt in Europa, dan zal het nooit meer gebeuren, is de redenering van analisten en beleggers.

Nog niet in blessuretijd

Wall Street straalde in de periode 2011-2014 zoveel meer dat een dof eerste kwartaal vreemd aandoet, terwijl het in Europa feesten is geblazen. Er is het waarderingsverschil, er is het vooruitzicht op een geleidelijke ommekeer in de rentepolitiek van de Federal Reserve dit jaar, en er is de sterke dollar, die weegt op de resultaten van de Amerikaanse multinationals, die nadrukkelijk zijn vertegenwoordigd in de grote indexen.

U kunt er vergif op innemen dat het tweede kwartaal in Europa een stuk minder uitbundig zal zijn dan het eerste. De genuanceerde boodschap van de Amerikaanse centrale bank heeft de opmars van de dollar minstens voor even gestopt, en we zien de jongste dagen en weken de aanzet tot een terugval op de Europese beurzen. Nogmaals, zo’n tussentijdse correctie zou niet meer dan logisch en gezond zijn.

De plotse, onverklaarbare en absurde klim van het Dexia-aandeel, de massale instroom van geld in de Europese-aandelenfondsen, de terugkeer van de particuliere belegger naar de beurs, de aankondiging van flink wat beursintroducties… het zijn allemaal signalen dat de beurshausse in een ver stadium is gekomen. We denken nog niet dat we in de gevaarlijke blessuretijd zitten. Maar het noopt in elk geval tot grotere selectiviteit en steeds meer aandacht voor waardering.

Het lijstje met achterblijvers wordt korter. CMB bijvoorbeeld staat in de buurt van het vijfjarige dieptepunt en het pessimisme in de sector van de drogebulkscheepvaart is immens. Daar zien we dus nog mogelijkheden (zie p. 2-3).