Overnamekoorts is terug

. Fusie- en overnamekoorts is typisch een fenomeen van een rijpe of mature hausse- of stierenmarkt.

Het was al een tijdje aan de gang op Wall Street, dat altijd voorloopt op Europa, maar de fusie- en overnamekoorts is nu ook terug in onze contreien. Een greep uit de berichtgeving van de jongste dagen en weken maakt dat duidelijk. ‘Federal Express doet bod op TNT Express’. ‘Mylan koopt Perrigo, de eigenaar van Omega Pharma’. ‘Nokia wil huwen met Alcatel-Lucent’. En last but not least was er het overnamebod van RoyalDutch Shell op BG Group (zie p. 6). Een monsterbod ter waarde van 47 miljard pond (GBP), of 65 miljard euro (EUR) of bijna 70 miljard dollar (USD). Dat zou meteen goed zijn voor een plaats in de top vijftien van de grootste deals aller tijden. De koploper blijft daar het bod van AOL op Time Warner met een waarde van 186,2 miljard USD dat dateert van rond de eeuwwisseling. De creatie van ExxonMobil blijft met 80,3 miljard USD de belangrijkste deal uit de geschiedenis in de energiesector.

De wereldwijde omvang van de aangekondigde en gerealiseerde fusies en overnames dit jaar is nu al de hoogste sinds 2007. Het lijdt dan ook niet de minste twijfel dat 2015 het hoogste M&A-bedrag in minstens een decennium zal opleveren. En er is ook niet de minste twijfel dat fusies en overnames de beurswaarderingen hoger tillen. Al zien we tot nader order nog geen aankondigingen waarbij iedereen de wenkbrauwen fronst. Het verhoogt ook de appetijt van beleggers in aandelen. Grote deals worden breed in de pers uitgesmeerd en lijstjes met de volgende overnameprooien worden druk verslonden. Het zorgt voor een speculatievere sfeer. Van het bedrijfsleven is het ook een uiting van optimisme of een reactie op minder gunstige ontwikkelingen in de eigen sector.

Gratis geld

Dat de fusie- en de overnamekoorts ook bij ons terug is, is eigenlijk de kroniek van een aangekondigde evolutie. De centrale banken zorgen al geruime tijd voor gratis geld en flink wat bedrijven zwemmen in de liquiditeiten. Met natuurlijk als bekendste voorbeeld Apple, dat 157,8 miljard USD op de rekening heeft staan, en intussen zitten we er al weer heel wat miljoenen naast. Vertrouwen was zowat het ontbrekende element. De Europese economische lente die we meemaken, zorgt voor het laatste noodzakelijke duwtje in de rug.

Het is natuurlijk bijzonder aangenaam om aandelen te hebben van een bedrijf dat wordt overgenomen. Want het verhoogt het onmiddellijke rendement, zoals we vorig jaar bijvoorbeeld al bij Lafarge (na de aankondiging van de fusieplannen), Lumina Copper en Nutreco mochten ervaren. Het is verre van uitgesloten dat we het de komende weken en maanden ook nog eens mogen meemaken, al weet je zoiets nooit vooraf.

Anderzijds moeten we ook beseffen dat zo’n fusie- en overnamekoorts nooit in een dalende markt en ook niet aan het begin van een stijgende markt opduikt. Fusie- en overnamekoorts zijn typisch een fenomeen van een rijpe of mature hausse- of stierenmarkt. Genieten zolang het kan en met mate, is de boodschap.