Nog even doffe metalen

We verwachten het komende jaar fraaie koopkansen in grondstoffen.

De berichtgeving over China was de voorbije dagen en weken niet bepaald vrolijk. De negatieve perceptie heeft ook te maken met de crash van de veel te snel en te hard gestegen Chinese aandelenmarkten. De grondstoffenprijzen krijgen er ook weer van langs. Het voorbije decennium was China de grote drijvende kracht achter de sterke stijging van de vraag naar (basis)metalen. Die enorme klim deed een investeringsboom ontstaan. En marktprijzen worden nu eenmaal bepaald door de vraag en het aanbod. Door het stijgende aanbod en de dalende vraag zijn we van een tekort voor de meeste basismetalen naar een overschot geëvolueerd.

We kregen dan ook de bevestiging dat de Commodities Supercycle al enige tijd achter de rug ligt. De toonaangevende CRB-index, die zowat alle grondstoffen overkoepelt, kende de grote piek in 2008 van 475 punten vanaf de bodem van 145 punten in 2002. Na de economische en financiële crisis van 2008-2009 kwam er nog een tweede piek van 375 punten in 2011, vanaf een tussentijdse bodem van 200 punten in het voorjaar van 2009. Sindsdien vertoont de index een dalende tendens, en vooral sinds vorige jaar zomer is er een serieuze terugval (-35%) tot de bodem van voorjaar 2009.

De grondstoffenprijzen zijn nu zo gezakt dat ze in de buurt van de marginale productiekosten komen, of zich daar al onder bevinden. We mogen dat niet per se als een bodempeil beschouwen, maar op dat niveau verliest het overgrote deel van de producenten geld. We zien dan ook overal dat de investeringen fors worden teruggeschroefd en meestal wordt de productiecapaciteit ook al afgebouwd. Het begin van het hervinden van een marktevenwicht.

Eindspel

In dat proces zijn nog niet alle metalen even ver gevorderd. We moeten de situatie dan ook metaal per metaal bekijken. Bij platina en palladium bijvoorbeeld is al sprake van een deficit. De platinaprijs zakte vorige week dan ook met slechts 0,5%. Het persoonlijke besluit is in elk geval dat we te snel het gewicht van het thema goud en metalen weer hebben opgevoerd van 10 à 15% naar 15 à 20%. Daardoor heeft de voorbeeldportefeuille averij opgelopen.

Uiteraard kan de terugval op korte termijn eerst nog verder uitdiepen en mogen we in elk geval nog flink wat volatiliteit verwachten. De vaststelling dat we echter voor het overgrote deel van de metalen al tot op het niveau van de marginale kosten zijn gezakt, maakt de kans reëel dat we aan het eindspel zijn begonnen, met andere woorden dat de laatste daling bezig is.

Het is het best te wachten tot de bodem zich heeft gevormd om posities in grondstoffen verder aan te vullen. We zullen dat actief opvolgen. We verwachten fraaie koopkansen het komende jaar – kansen voor fraaie returns in een perspectief van meerdere jaren. Er is één zekerheid in de beleggingswereld: dat magere jaren (berenmarkten) overgaan in vette jaren (stierenmarkten), zoals vette jaren overgaan in magere jaren.