Hoeveel geduld moeten we nog hebben met uranium?

Ik kocht zes maanden geleden aandelen van het Canadese uraniumbedrijf NexGen Energy. De koers blijft zakken, net zoals die van de portefeuillewaarde Uranium Participation Corp. Waarom blijft u geloven in een positieve ommekeer?

Onze tegendraadse belegging in de uraniumsector heeft nog niet gebracht wat we ervan verwacht hadden. Nochtans zijn de noodzakelijke voorwaarden voor een ommekeer in de uraniumprijs de voorbije jaren aanzienlijk versterkt. De grootste spelers, KazaAtomProm en Cameco, hebben het wereldwijde primaire aanbod (uraniumproductie afkomstig van mijnen) sinds 2016 met 35 miljoen pond of 20 procent verminderd. Het bijpassen met bestaande voorraden en het verminderende secondaire aanbod is een eindig verhaal. Aan de vraagzijde blijven landen zoals China, India en Rusland kerncentrales bijbouwen, terwijl in het Westen het besef groeit dat kernenergie als bijna CO2-neutrale energiebron de komende decennia een belangrijke rol zal blijven spelen in de energiebevoorrading.

Voor nieuwe productie is een prijs van 40 à 50 dollar per pond noodzakelijk. De huidige spotmarktprijs is 25 dollar per pond. De nutsbedrijven, die langetermijnleveringscontracten afsluiten met de producenten, wachtten de voorbije twee jaar de uitkomst af van het sectie 232-onderzoek ter ondersteuning van de uraniumsector in de Verenigde Staten, ondanks het feit dat vanaf 2021 een steeds groter gedeelte van de uraniumbehoeften niet contractueel is gedekt. President Donald Trump besliste onlangs dat de VS vanaf 2021 tien jaar lang jaarlijks 150 miljoen dollar zullen inzetten voor het aanleggen van een in de VS geproduceerde strategische uraniumreserve. Dat is goed nieuws voor Amerikaanse uraniumspelers, zoals Energy Fuels, Ur-Energy, Uranium Energy Corp, maar ook Cameco. Het zou vooral eindelijk de marktonzekerheid wegnemen.

Een andere reden voor de slechte prestaties van de uraniumaandelen is dat de grootste tracker van uraniumaandelen (Global X Uranium ETF, ticker URA) sinds beslist heeft sinds midden 2018 zijn blootstelling aan pure exploratiebedrijven af te bouwen. Dat is een typisch fenomeen op het dieptepunt van de cyclus, dat we eerder in de goudsector zagen met de juniorgoudmijntracker GDXJ. Het negatieve effect werd nog uitvergroot doordat de beslissing geleid heeft tot bijna een halvering van het aantal uitstaande aandelen van URA. De totale beurskapitalisatie van de uraniumbedrijven is sinds de kernramp in Fukushima in maart 2011 gedeeld door tien, tot nauwelijks 12 miljard dollar.

We bespelen het uraniumthema in de voorbeeldportefeuille op een defensieve manier met Uranium Partcipation Corp en Cameco. Voor beleggers die meer risico aandurven, is het Canadese uraniumexploratiebedrijf Nexgen Energy een prima keuze. Het bedrijf beschikt met Arrow over het grootste niet-ontwikkelde project in het Canadese Sachkatchewan, een project met een hoge ertsgraad. Arrow zou negen jaar 25,4 miljoen pond kunnen produceren (bijna 20% van de wereldproductie). Nexgen heeft een ervaren management, een kaspositie van circa 70 miljoen Canadese dollar en sterke aandeelhouders. Het aandeel noteert tegen minder dan 1,3 Amerikaanse dollar per pond resource. In betere tijden werd 9 à 11 dollar per pond betaald. Geduld en gespreid over de tijd posities uitbreiden is de boodschap (rating 1C).