Het dividend als lokmiddel

Sinds 1970 maakt het dividend 40% van het totale rendement op Europese aandelen uit.

We beleven uitzonderlijke tijden op de Europese obligatiemarkten. Maar wie zijn pensioen wil aanvullen met rente-inkomsten uit een obligatieportefeuille, kijkt tegenwoordig erg sip. Het feit dat vorig jaar het gemiddelde dividendrendement van de aandelen in de MSCI Europe op 3,3% lag, moet toch ook de vrij risicoschuwe Europeaan over de streep trekken om meer in aandelen te beleggen. De kloof tussen het dividendrendement en het obligatierendement was in de geschiedenis zelden zo groot als vandaag.

Laten we maar eerlijk zijn, de meeste particuliere beleggers zijn tuk op koerswinst. Ze proberen aandelen zo goedkoop mogelijk te kopen, met de bedoeling die zo duur mogelijk en met zo veel mogelijk winst van de hand te doen. Dat de bedrijven per kwartaal, halfjaar of jaar ook een dividend uitkeren aan de aandeelhouders, komt daar dan bij. Het is eerder bijzaak.

Maar een nieuwe studie van AllianzGI toont andermaal aan dat het dividend veel belangrijker is voor het totaalrendement van een aandelenportefeuille dan de meeste beleggers denken. Volgens die studie maakt het dividendrendement 40% van het totale rendement op Europese aandelen sinds 1970 uit. Dat bevestigt andere internationale studies die vaak over langere periodes lopen. Regelmatig komen die zelfs uit op 50 tot 60% van het rendement.

Stabiliteit

Dat zijn duidelijke cijfers. Meer dan ooit wordt het dividend het lokmiddel om de stap naar de beurs te zetten. Maar dat geldt dus ook voor lange termijn. We moeten bij de opbouw van een aandelenportefeuille meer dan gewone aandacht hebben voor waarden met een stabiel of groeiend dividendrendement. Ze zullen onze aandelenportefeuille mee beschermen in periodes van zware correcties.

Aandelen als Ablynx en Nyrstar zijn in trek bij beleggers. Niet dat ze geen plaats verdienen in een aandelenportefeuille, maar het zijn zeker geen basiswaarden vanwege hun te grote koersschommelingen en hun gebrek aan minstens een stabiele inkomstenstroom via dividenden. Holdings als Sofina daarentegen hebben de perceptie tegen als zouden het saaie beleggingen zijn. Maar vaak hebben ze een decennialange traditie om elk jaar minstens het dividend van vorig jaar uit te keren en meestal enkele procenten meer. Zo worden beursschokken opgevangen.

Laten we dus ook eens het parcours van het dividend van het afgelopen decennium bekijken, alvorens we een aankooporder in de markt leggen. Dat leert veel over de stabiliteit van het bedrijf. Een onregelmatige dividenduitkering leert dat we een meer dan gemiddeld risico nemen door dat aandeel toch te kopen. Het beste is eerst uit te kijken naar een aantal waarden die de voorbije tien jaar hebben bewezen dat ze minstens een stabiel dividend uitkeren, en dan vooral in tijden dat vastrentende beleggingen nauwelijks nog iets opbrengen.