Geen Griekse tragedie

Het zou heel onverstandig zijn een Grexit door te voeren.

Was dat even een valse start van het beursjaar 2015. Op de tweede beursdag verloor de Eurostoxx50-index 3,5%, ongeveer de hele jaarwinst van 2014. Gelukkig kwam er spoedig herstel. De hoofdoorzaak was de vrees van beleggers voor een uittrede van Griekenland uit de eurozone. Het woord Grexit is helemaal terug van even weggeweest, want het duikt overal weer op in de Europese media. Omdat een onvoldoende grote meerderheid (168 in plaats van de vereiste 180 stemmen) in het Griekse parlement Stavros Dimas tot president wilde kiezen, vinden er op zondag 25 januari weer parlementsverkiezingen plaats in de bakermat van de democratie. De opiniepeilingen geven allemaal een koppositie voor de uiterst linkse partij Syriza, waarvan voorzitter Alexis Tsipras er al jaren geen geheim van maakt dat hij af wil van de strenge besparingen die Europa oplegt.

Beleggers schrokken vooral van de taal uit Berlijn. Angela Merkel liet verstaan dat, als de Grieken niet meer willen besparen, een Grexit geen uitgesloten scenario meer is. Toch geloven we niet dat we voor een Griekse tragedie staan. We beschouwen dit als politieke retoriek van beide kanten voor de verkiezingen, niet als een afspiegeling van wat er na de stembusgang zal gebeuren. Simpelweg omdat het heel onverstandig zou zijn een Grexit door te voeren. Van beide kanten overigens. Voor Griekenland betekent dat het bankroet, want het land zal geen financiering vinden. De eurozone verliest heel veel geld van wat het de voorbije jaren in Griekenland heeft toegestopt.

En zelfs als de emoties het zouden halen van het gezond verstand, is het besmettingsgevaar een hoop beperkter dan pakweg drie jaar geleden. Al was het maar omdat de meeste West-Europese banken hun Griekse papier de voorbije jaren al volledig of minstens grotendeels hebben verkocht.

Vreemde vlucht

Opmerkelijk was dat de beleggers massaal in zogenaamd veilige obligaties vluchtten. De Duitse tienjarige rente op overheidsobligaties dook onder 0,5%, de Belgische zakte naar 0,75% en heel frappant was dat zelfs de Amerikaanse rente op Treasuries terugviel onder 2%. Want je kunt twijfels hebben over de groei in de eurozone, maar toch niet over die in de Verenigde Staten. Het gevaar om aan die extreem lage rendementen voor die lange periode geen kapitaalverlies over te houden, wordt volgens ons onderschat.

Had iemand zes maanden geleden gezegd dat de dollar meer dan 10% zou verstevigen en dat de olieprijs zou halveren, dan zou haast niemand dat hebben geloofd. Maar als daaraan toegevoegd zou zijn dat de Europese beurzen in die context zouden dalen, zou zeker niemand dat hebben aanvaard. En toch is het de realiteit. Tot nader order beschouwen we de correcties niet als verontrustend. Ons basisscenario blijft dat die tussentijdse dips een koopgelegenheid zijn, in de eerste plaats voor Europese aandelen.

Aanstaande vrijdag leggen we uit waarom we donderdag 22 januari (ECB-meeting) crucialer vinden dan zondag 25 januari.