Fed blijft onbeslist

De Federal Reserve blijft wel erg lang talmen om een eerste renteverhoging door te voeren.

We weten nog altijd niet wanneer er een eerste Amerikaanse renteverhoging komt sinds Fed-voorzitter Ben Bernanke in 2008, kort na het uitbreken van de financiële crisis, de rente naar het nulpunt heeft gebracht. Een beslissing voor de annalen, want de laatste echte renteverhoging dateert al van juni 2006, ruim negen jaar geleden dus.

De Federal Reserve blijft wel erg lang talmen om tot dat besluit over te gaan. De nieuwe voorzitter Janet Yellen wil nog altijd geen duidelijke hint voor een datum geven. We moeten het blijven doen met de informatie dat de centrale bank tevreden is met het herstel van de Amerikaanse huizen- en arbeidsmarkt, maar dat nog bijkomende data worden afgewacht alvorens tot een eerste renteverhoging over te gaan.

Vandaag wordt het werkgelegenheidsrapport voor de maand juli voorgesteld. Als dat boven de verwachtingen uitkomt, zijn we een stap dichter bij een eerste renteverhoging in september (de volgende Fed-meeting vindt plaats op 17 september). De groei van de Amerikaanse economie kwam in het tweede kwartaal op basis van de eerste schatting uit op 2,3%, onder de consensus van 2,5%. Vanzelfsprekend is een renteverhoging meteen na de zomervakantie dus nog altijd niet.

Eigenlijk heeft de Fed de Amerikaanse financiële markten tot rust gebracht. Traders zullen echter zeggen dat ze eerder in slaap zijn gewiegd, en voor de huidige handel gebruiken ze het adjectief ‘saai’. Sinds begin dit jaar blijven de indexbewegingen op Wall Street opvallend beperkt en ook de obligatiemarkten hobbelen al enige tijd wat doelloos op en neer, met een tienjarige Amerikaanse rente tussen 2 en 2,5%. En ook op de valutamarkten is de dollar de jongste weken en maanden min of meer tot rust gekomen, na de forse klim tegenover de euro in de maanden voordien.

Europese achterblijvers

We blijven erbij dat het beste er al een tijdje af is voor de Amerikaanse beurzen. Wat uiteraard niet belet dat we de volgende maanden nog een laatste opstoot kunnen beleven. Dat kan paradoxaal genoeg ook gebeuren zodra we eindelijk die eerste renteverhoging hebben gehad.

Dan liggen de kaarten voor de Europese aandelenmarkten nog altijd gunstiger. Al moeten de besognes rond Griekenland en onlangs ook China op de achtergrond verdwijnen, om er opnieuw de schwung van begin dit jaar in te krijgen. We mikken nog altijd op nieuwe jaartoppen voor onder meer de Eurostoxx50-index. Zodra we weer boven 3700 à 3800 punten komen (de eerdere pieken dit jaar), ligt de weg open om boven 4000 punten te klimmen. Daarbij blijven we in de eerste plaats focussen op achtergebleven aandelen en sectoren.

Een sector die de voorbije jaren veel problemen heeft gehad, is de nutssector. De afwezigheid van economische groei in de eurozone heeft ook die groepen ertoe verplicht de tering naar de nering te zetten en hun schulden aan te pakken. Het gaat dan ook stuk voor stuk om zwaar achtergebleven waarden. Een voorbeeld uit de Bel-20-index is Engie, het vroegere GDF Suez. Na beter dan verwachte halfjaarresultaten zien we hier ruimte voor een inhaalbeweging van de koers (zie Flash, p. 7).