Blauwe revolutie

De groeiende visconsumptie is enkel mogelijk door de ‘blauwe revolutie’, zoals de opkomst van de aquacultuur sinds de jaren tachtig wordt omschreven.

Dat de landbouwsector voor grote uitdagingen staat, weet u ondertussen. Zo doen de groei van de wereldbevolking en de veranderende eetgewoonten de vleesconsumptie sterk toenemen. De vleesconsumptie in China is gestegen tot 71 miljoen ton per jaar, het dubbele van de VS. Maar nog een onweerlegbaar feit is dat we met zijn allen door de stijgende welvaart ook steeds meer vis eten. De stijging gaat zelfs sneller dan die van de vleesconsumptie. Over een periode van vijftig jaar (1961-2011) bedraagt de gemiddelde groei van de visconsumptie 3,2% per jaar, tegenover een stijging van de wereldbevolking met 1,7% of, met andere woorden, bijna het dubbele van de bevolkingsgroei.

Dat heeft er ook toe geleid dat de totale hoeveelheid geconsumeerde vis per wereldburger gestaag blijft toenemen. Volgens de Wereldvoedselorganisatie (FAO) is de visconsumptie per aardbewoner gestegen van 9 kilogram begin jaren zestig tot 18,8 kilogram in 2011. Vijf jaar voordien was dat nog 17,4 kilogram per inwoner. De FAO berekende dat de totale waarde van de vissector sinds 2008 boven 100 miljard USD per jaar ligt en dat vis nu meer dan 3 miljard mensen voorziet in minstens 15% van hun inname van dierlijke eiwitten.

Aquacultuur

Het gaat om een sterke toename, die verre van vanzelfsprekend is. Want sinds de jaren negentig krijgt de wereldwijde visvangst meer en meer te maken met de overexploitatie van de visbestanden. Ongeveer voor een derde van de wereldvisbestanden is sprake van overbevissing, tot zelfs ernstige overbevissing, zodat er behoefte is aan een dringend herstel. De wereldwijde, klassieke visvangst stagneert dan ook al enige tijd. Die bedroeg 90,4 miljoen ton in 2011, wat perfect vergelijkbaar is met de 90,3 miljoen ton uit 2006.

De groeiende visconsumptie is dan ook enkel mogelijk door de ‘blauwe revolutie’, zoals de opkomst van de aquacultuur sinds de jaren tachtig wordt omschreven. Aquacultuur is het proces waarbij vissen, maar ook schaal- en schelpdieren kunstmatig in vijvers en bassins of op zee worden gekweekt of gehouden. Terwijl de klassieke visvangst sinds enige tijd stagneert, zien we in de aquacultuur een jaarlijkse gemiddelde groei van bijna 9% over de voorbije dertig jaar. In 2011 werd al 63,6 miljoen ton via aquacultuur geproduceerd, tegenover slechts 47,3 miljoen ton in 2006. Door de razendsnelle groei wordt nu al 41% van het totale visaanbod via aquacultuur geleverd. Niemand twijfelt er nog aan dat de aquacultuur dit decennium nog de klassieke visvangst zal overvleugelen. Te meer omdat de FAO vaststelt dat de productiequota de toestand van de wereldwijde visbestanden nog niet hebben verbeterd.

De vissen, schaal- en schelpdieren die in aquacultuur leven, hebben een heel specifieke voeding nodig. Een belangrijke speler in visvoer met ambitieuze groeidoelstellingen voor de komende jaren is het Nederlandse Nutreco. Recentelijk kwam de koers onder druk, doordat het bedrijf zijn doelstellingen dit jaar niet haalt, maar voor ons is dit het ideale moment om het aandeel in de kijker te plaatsen (zie ‘Flash’ pag.8).