Jean-François van Boxmeer (Heineken): ‘We hoeven niet per se de grootste te zijn’

In een exclusief gesprek met Trends praat de Belgische CEO van Heineken, Jean-François van Boxmeer, voor het eerst over de mislukte overnamepoging van SABMiller. En bij de Belgische dochter Alken-Maes kan het financieel beter.

49 overnames voor 23 miljard euro en een uitbreiding van de activiteiten van 39 naar 71 landen. Ziedaar het palmares van de Belg Jean-François van Boxmeer bij Heineken, al tien jaar CEO bij de Nederlandse brouwer, het nummer drie in de wereld.

Michel de Carvalho, de echtgenoot van uw controlerende aandeelhouder Charlene Heineken, vindt u een grote ondernemer. “Jean-François is een van de grote CEO’s in de wereld”, stelt hij.

Van Boxmeer: “Dat is heel genereus, maar een beetje overdreven. Ik doe mijn job, zonder poeha.”

West-Europa stond in 2013 voor 39 procent van de geconsolideerde omzet van Heineken. Vandaar ook dat de beursjongens uw cijfers voor 2013 maar lauwwarm ontvingen, want ze werden vooral gekleurd door zwakke West-Europese resultaten.

Van Boxmeer: “De marges in Europa zijn de voorbije jaren geslonken. De volumes zijn sterk gedaald, dus neemt het tijd om de marges te herstellen. Je hebt bovendien deflatie in het winkelsegment. In Europa moeten we het daarom hebben van innovatie. Ik kan niet met mijn standaardkratje Heineken naar Albert Heijn gaan, of met Maes Pils naar Delhaize. Die prijzen krijg ik niet omhoog. Dus brengen we Radler-bier met citroensmaak. Dan verdient zowel de winkelier als wij er iets meer aan. We lanceren ook nieuwe merken in nieuwe markten. We rollen het Belgische abdijbier Affligem uit. Het was heel groot in Frankrijk, maar moet dat ook worden in Italië, Nederland, Engeland, Spanje, noem maar op. En ook buiten Europa.”

Bent u tevreden over de prestaties van Alken-Maes in de groep?

Van Boxmeer: “Nog niet helemaal. De productiekwaliteit is uitstekend. Toen we Maes Pils overnamen van Scottish & Newcastle, was het een verwaterd bier. Ze hadden er water bijgegooid, om in België minder accijnzen te moeten betalen.”

Financieel kan het beter bij Alken-Maes?

Van Boxmeer: “Financieel kan het beter. Het is een klein bedrijf. Het kan een parel zijn, maar dat is het nu niet. Maar we bouwen eraan. Je moet de kar niet voor het paard spannen. Het is ook een gezond bedrijf. We mikken op de uitbouw van Maes, het behoud van Cristal in Limburg en de uitbouw van Affligem. En een beetje Mort Subite. Mort Subite is klein. Het moet een parel worden. Het zijn erfgoedbrouwerijen. In grote plannen worden die altijd geschrapt. Maar die pareltjes moeten kunnen in een grote groep.”

Brouwerij-erfgoed klinkt mooi, maar de beurswaarde van AB InBev bedraagt zo’n 150 miljard euro, die van Heineken 33 miljard euro. AB InBev is veel winstgevender.

Van Boxmeer: “Inderdaad. De investeerder mag zijn geld stoppen waar hij wil. Je hebt ook bedrijven die veel minder rendabel zijn dan Heineken. AB InBev is een uitzonderlijk goed bedrijf. Maar het heeft een heel ander zakenmodel.”

Bij AB InBev waren de referentieaandeelhouders bereid tot verwatering. Uw hoofdaandeelhouder blijkbaar niet.

Van Boxmeer: “Dat is een vaststelling. Het vertrekpunt van AB InBev was Interbrew. De familie Heineken heeft al lang een belang van iets meer dan 50 procent.”

Het verhindert wel een eventuele grote overname.

Van Boxmeer: “Ja en nee. Het kan ook zonder. Je hoeft niet per se de grootste te zijn. We hebben enkele grote overnames gedaan. Het belang van de familie is een beetje verwaterd bij de overname van het Mexicaanse nummer twee, Femsa. De familie doet dus wel mee. Alleen wil ze de controle behouden. Daar is niets mis mee, dat respecteer ik. Als een meerderheidsaandeelhouder met zijn meerderheid niet meer kan doen wat hij wil, in wat voor wereld leven we dan?”

Heineken heeft midden september verklaard dat het een bod van SABMiller weigerde. SABMiller deed dat verzoek wellicht om een dreigend bod van AB InBev af te wenden.

Van Boxmeer: “Dat is allemaal speculatie. Ik zit niet in hun raad van bestuur. Ik heb daar geen microfoon geïnstalleerd. Ik weet niet wat ze denken, wat hun motivaties zijn. Ik hoop dat ze evenmin een microfoon hebben in de vergaderzaal van onze raad van bestuur. We hebben inderdaad hun aanbod geweigerd.”