Collector’s Crib

“Zonder enige vorm van realiteitszin wou ik een groot appartement in Molenbeek of Anderlecht.” Het werd dus een compacte flat in Vorst. Met veel liefde voor detail en kleur richtte Arthur Vandeperre (27) zijn eerste eigen stek in. “Een eclectische mix van vintage, basics en design.”

“Ik was al een tijdje op zoek en had al geleerd dat ik moest vragen om als eerste te mogen komen kijken. Je wilt niet weten hoe vaak ik telefoon heb gekregen, om te melden dat ik niet meer hoefde te komen omdat het appartement al was verkocht.” Op Immoweb zag Arthur Vandeperre deze flat in Vorst. “De eigenaars hadden zelf de foto’s gepost en die waren ronduit lelijk.” Toen ik hier aankwam, dacht ik: “Oei, zo’n triestig gebouw.””

Maar binnen was hij snel gecharmeerd door de rotonde in de woonkamer en het fantastische uitzicht over het park en de stad. “We raakten zo gezellig aan de praat, dat ik vergat op alle technische details te letten en ik deed ook ineens een bod.” Nadien vreesde hij dat hij te veel geboden had. “Ik stuurde de eigenaars een bericht om dat te zeggen, maar ze vonden het niet erg. Ze hadden al beslist het aan mij te verkopen en deden dus nog iets af van de prijs.”

Nooit koken

Een appartement inrichten, ik wist niet goed hoe ik eraan moest beginnen. Toen ik op de Louizalaan aan het wandelen was, ontdekte ik AFC Collection en stapte er binnen. Bij AFC Collection doen ze aan lease to own, een uniek concept op de Belgische markt.” Daarbij lease je dus al je interieurspullen, zoals je dat met een bedrijfswagen zou doen. Het verschil is wel dat je je meubels, decoratie, verlichting en zelfs je kussens na verloop van tijd niet hoeft terug te geven. Je betaalt je droominterieur af op een termijn van drie, vier of vijf jaar, en dan is het ook effectief van jou.

“Voor de keuken en de badkamer heb ik hen carte blanche gegeven. Ook heb ik gezegd de keuken zo goedkoop mogelijk te maken. Ik kook namelijk nooit.” Arthur Vandeperre was heel tevreden over hun manier van werken. Hij kon alles op voorhand in 3D bekijken, waardoor er weinig verrassingen waren. Het appartement is bijzonder smaakvol ingericht. “Ik wou iets heel eclectisch en AFC heeft daar een coherent verhaal van gemaakt.”

“Ik heb wel iets met ontwerpen, ik was aangenomen voor een mode-opleiding bij Polimoda in Firenze. Ik kon nog niet meteen beginnen, dus ging ik intussen werken in de zaak van mijn mama, die kansspelen en bingo’s levert aan cafés. Dat beviel me zo erg dat ik de school in Milaan heb afgebeld. Door mijn werk in de cafés kom ik in contact met bijzondere community’s van allerlei soorten mensen. Het is het echte Brusselse leven. Ik vind het heerlijk niet opgesloten te zitten in wat ik ‘de gouden kooi van Elsene’ noem. Daarnaast werk ik als vrijwilliger voor Debateville, de vzw van Sophie Buysse die kinderen met migratieroots helpt met hun Nederlands. Dat doe ik een middag per week. De match tussen de kansspelen en het ethische van dat lesgeven werkt voor mij. Ik haal er veel voldoening uit.”

Kleur en keramiek

In de hal van het appartement valt meteen het warme roodbruin van de muren op (RAL S3060Y80R). De spiegel is van PJ Mares. Ondanks de carte blanche die Arthur gaf aan AFC voor de keuken, heeft hij er toch een eigen touch aan gegeven. De mokken in handgemaakte keramiek zijn van Val Pottery, van de ontwerpster Valerie Maenhout. De glazen komen van Zara Home, Ichendorf en uit Marrakesh. De lamp boven het originele bakstenen keukeneiland is van Serax. Het terras liet hij dichtmaken, zodat er nu een lichte eetplek is achteraan in de keuken. Aan de muur hangen twee kleurrijke werkjes van Emma Verhulst. “Gekocht bij galerie Demain Art, dat een platform geeft aan jonge artiesten en met zijn prijzen gemiddeld onder 5.000 euro blijft.” In de woudgroene badkamer valt de boog op die AFC ontwierp rond het bad. Zo kun je douchen in het bad zonder dat je een banale douchewand nodig hebt.

Vintage, basics en erfstukken

Ook voor de woonkamer had Arthur Vandeperre zelf veel ideeën. “Het mocht iets origineels zijn, iets dat je nog nooit ergens anders hebt gezien.” De zithoek in de rotonde kreeg een prachtig nachtblauw (RAL 5003) en een plafond met een origineel stuk behangpapier (via AFC Collection). De zitbank is maatwerk. Het spiegelkastje en tafeltje zijn van Hay, de twee metalen stoelen zijn ontworpen door het Brusselse Duplex Studio. Op de vensterbank staan potjes die Arthur meebracht uit Brazilië. Een oud krukje en de Chinese kast komen van zijn oma. De eettafel is van Hay. “De stoelen komen van overal. Ik volg een paar vintagesites op Instagram.” Op de tafel staat een kleurrijke kruik die Arthur kocht in Comporta in Portugal. “Het is een dorp van twee straten groot, maar blijkbaar heel erg in bij kunstenaars en architecten.”

Kunstliefhebber

Arthur Vandeperre is lid van W-Club, de jongerenkunstclub van het Wiels-museum. Daardoor gaat hij een aantal keer per maand op bezoek bij galeries, musea en privécollecties en koopt hij vaak werk van jonge kunstenaars. “Ik hou van kunst met een betekenis, het mag zeker figuratief zijn, maar er moet een verhaal achter zitten.”

Zijn jongste aanwinst is een schilderij van Tania Nis Hansen met als opschrift Crumbs. Nis Hansen haalde inspiratie bij het grappige essay On being Ill van Virginia Woolf, die voor haar zieke moeder zorgde die zo bedlegerig was dat ze ook in bed moest eten, vandaar de ‘Crumbs’. Toen alles af was, nodigde Arthur Vandeperre de vorige eigenaars uit op de koffie, om hun te laten zien hoe ook zijn eigen Brusselse leven nu vaste vorm heeft gekregen.