‘Maak van Belfius geen tweede bpost’

Herinnert u zich Kaupthing Bank nog? Kaupthing was de IJslandse spaarbank die in het begin van de jaren 2000 in België actief spaargeld ophaalde tegen een hoge rente. Belgische spaarders lieten zich verleiden door de slogan ‘4 + 2%’. In oktober 2008 ging de bank op de fles en de Belgische spaarders moesten een jaar wachten voor ze hun geld terugzagen. Om maar te zeggen dat hoge spaarrentes niet altijd de beste indicatie zijn van de financiële gezondheid van een bank.

Herinnert u zich Dexia Bank? Een bank die met zijn verleden als Gemeentekrediet vergeven was van de politici-bestuurders, die het belangrijk vonden dat er voldoende kredieten naar de openbare sector vloeiden. In oktober 2008 moest de bank worden gered met 3 miljard euro belastinggeld. Het mocht niet baten. Drie jaar later werd Belfius uit het zinkende schip gehaald, maar waren honderdduizenden goedgelovige Vlamingen hun Arco-tegoeden kwijt.

Vandaag pleiten politici voor een hogere spaarrente, en daar zou Belfius het voortouw in moeten nemen. De staatsbank moet volgens hen worden ingezet als breekmiddel om spaarders beter te vergoeden. Of dat gevolgen heeft voor de balans van de bank, het risicobeheer, de winstgevendheid of de solvabiliteit, zal de politici worst wezen. Net nu de stinkende schandalen van belangenvermenging bij bpost op straat liggen, willen ze van Belfius een tweede bpost maken.

Ons advies: dat is een bijzonder slecht idee, blijf er a.u.b. met uw handen van af. Als Belfius er de voorbije tien jaar in geslaagd is de fouten uit het verleden recht te zetten en een mooi parcours te rijden, is het net omdat de bank autonoom en zonder overheidsbemoeienis heeft kunnen functioneren. Met dank aan het toezicht van de Europese Centrale Bank, die niet zou aanvaarden dat bancaire nitwits in de raad van bestuur zetelen die met een overdosis simplisme het voortbestaan van de instelling in gevaar brengen.

Voor politici zijn de banken een makkelijke schietschijf. Over de partijgrenzen heen weten ze dat ze scoren bij de kiezers met populistische aanvallen op de sector. Tegelijk droegen de banken vorig jaar 3,7 miljard euro af aan de staat, waaronder 1,67 miljard aan sectorspecifieke heffingen. Als de overheid wil dat de burgers beter vergoed worden, kan ze die laten vallen. En als ze vindt dat er te weinig concurrentie in de sector is, moet ze de limiet op haar e-DEPO rekening afvoeren, zodat dat product ontevreden spaarders een volwaardig alternatief biedt. Al de rest is gevaarlijke stemmingmakerij die op termijn een bedreiging voor de financiële stabiliteit kan vormen.

Lees ook: