De voorbije dagen schoot de oppositie met scherp op minister van Financiën Jan Jambon (N-VA) omdat diens kabinetschef op een seminar de fiscale plannen van de regering had toegelicht en daar meer informatie zou hebben gegeven dan aan het parlement. Sommigen gingen er zelfs van uit dat zo’n seminar dient om te helpen bij fiscale optimalisatie. Maar zulke bijeenkomsten zijn gezien de complexe fiscale wetgeving bittere noodzaak.
Maandagavond was Wesley De Visscher, de kabinetschef van minister van Financiën Jan Jambon, te gast bij het opleidingscentrum SBM om de fiscale hervormingen uit de doeken te doen. Aan de deelnemers werd 160 euro inschrijvingsgeld gevraagd.
De oppositie in de Kamer schreeuwde moord en brand, om meerdere redenen. De Visscher zou informatie over de fiscale plannen van de regering hebben gegeven die niet bekend was bij de parlementsleden. Hij had tijdens de lezing ook de draak gestoken met ministers van de federale coalitiepartijen. Dat er betaald moest worden voor de lezing, viel ook niet in goede aarde. Al maakte het kabinet-Jambon onmiddellijk duidelijk dat De Visscher niet vergoed werd voor zijn voordracht. Maar de geest was uit te fles. PS, Groen en PVDA beschuldigden de kabinetschef ervan in een lezingencircuit te stappen waarbij beleidsmakers aan ondernemers en fiscale experts tips kregen om aan fiscale optimalisatie – lees belastingontwijking – te doen.
Het is pijnlijk dat uitgerekend Open Vld en PS fulmineren tegen zulke seminars. Die partijen hebben de Belgische fiscaliteit hopeloos ingewikkeld gemaakt.
Het leidde de voorbije dagen tot een welles-nietesdebat in de Wetstraat, tot terechte verbazing van fiscale experts. Fiscaal advocaat Mark Delanote had het over “een storm in een glas water. Waarom zou een kabinet niet mogen connecteren met de buitenwereld en zelfs technische knelpunten bespreken? Of moet dit alles in de achterkamertjes blijven?”
Gevolg van te complexe fiscaliteit
Zijn collega Michel Maus was dezelfde mening toegedaan. Op X postte hij: “Heel wat selectieve verontwaardiging over het fiscaal seminarie van SBM. Terwijl de fiscale plannen van de regering aan de lopende band en vanuit alle politieke partijen aan de pers en “fiscale influencers” worden gelekt. Much ado about nothing.”
Dat klopt. Uiteraard speelt zowel de meerderheid als de oppositie in een parlementaire democratie haar rol. Maar het is kort door de bocht fiscalisten en co ervan te verdenken dat ze seminars bijwonen om tips te krijgen over fiscale optimalisatie. Zulke lezingen zijn om meer dan één reden noodzakelijk. Om te beginnen is de fiscaliteit in België hopeloos ingewikkeld. Bovendien is het een mijnenveld vol rechtsonzekerheid. Het is logisch dat belastingconsulenten, boekhouders en accountants gebruik maken van de ‘korte weg’ om zich te informeren en dus gaan luisteren naar mensen die dicht bij het beleid zitten. Of moet elke belastingconsulent dagelijks het Staatsblad uitvlooien en alle fiscale rechtspraak lezen?
Dat kabinetten het fiscale beleid aftoetsen bij experts in het veld is de normaalste zaak van de wereld. Het is pijnlijk dat uitgerekend Open Vld en PS fulmineren tegen zulke seminars. Die partijen hebben de Belgische fiscaliteit hopeloos ingewikkeld gemaakt.
Niet bevorderlijk voor de sfeer
Eén van de felste verwijten was dat de deelnemers aan het seminar sneller dan het parlement informatie kregen. Ook over het nieuwe regime voor fondsenbeheerders, de carried interest, gaf de kabinetschef volgens Open Vld-kamerlid Vincent Van Quickenborne bijkomende details. Alleen: over die carried intrest stonden begin mei al uitgebreide artikels in fiscale tijdschriften. Beter nog, in zijn Trends-column gaat fiscaal expert Koen Van Duyse er dieper op in.
Van Duyse ergert er zich terecht aan “dat aan ons fiscale huis een nieuw complex aanhangsel moet worden bijgebouwd. Het houdt niet op, het zal nooit ophouden. Albert Tiberghien schreef het in de jaren vijftig: ‘Het zal altijd complexer worden’.” Dat verklaart het succes van de seminar-business.
Ten slotte werden bedenkingen geuit bij de stijl die De Visscher tijdens zijn lezing hanteerde. Hij gaf meer dan één sneer naar ministers van coalitiepartijen. Zonder ze bij naam te noemen was minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) kop van jut, net als minister van Begroting Vincent Van Peteghem (cd&v). Die moet nu het terugdraaien van zijn beleid op Financiën verdedigen. Een aantal pesterijen onder de Vivaldi-regering verdwijnen. Maar ook dat is niet nieuw. Trends schreef er in februari al uitgebreid over.
Het betoog van De Visscher over de coalitiepartners is natuurlijk niet bevorderlijk ivoor de sfeer. Straks zal op de interkabinettenwerkgroepen nog uitgebreid moeten worden gepraat over de modaliteiten van de meerwaardebelasting. Dat wordt geen amicaal koffiekransje.
