‘Waarom Onno van de Stolpe Manager van het Jaar is’

Trends-hoofdredacteur Daan Killemaes legt uit waarom de oprichter en CEO van het Belgisch-Nederlandse biotechbedrijf Galapagos bekroond werd tot Trends Manager van het Jaar 2019.

Hoeveel ambitie heeft een zestiger nog, die vorig jaar de deal van zijn leven sloot? Hoeveel gedrevenheid heeft een CEO nog, die aandeelhouder is van een miljardenbedrijf? Hoeveel jus heeft de stichter van een biotechbedrijf nog in de benen, na 20 jaar hard labeur in een gehaaide sector? Het zijn pertinente vragen, maar stel ze aan Onno van de Stolpe, en ze klinken bijna als een belediging. Ambitie en gedrevenheid zijn het handelsmerk van de stichter, bezieler en drijvende kracht van het Nederlands-Belgische biotechbedrijf Galapagos. Het is weinigen gegeven in amper twintig jaar het parcours van een wankele start-up naar het tweede grootste biotechbedrijf van Europa af te leggen. De titel van 35ste Trends Manager van het Jaar is een logisch gevolg.

In zijn naaste omgeving maakt men zich geen zorgen over de gedrevenheid van Onno van de Stolpe. Normaal mag Galapagos dit jaar een geneesmiddel tegen reuma op de markt brengen. Dat verbetert het leven van de patiënten en maakt van Galapagos een volwassen en onafhankelijk biotechbedrijf, dat van zijn eigen cashflow kan leven. Maar voor de nieuwe Trends Manager van het Jaar is dat nog geen kroon op het werk. Onno van de Stolpe wil levens redden. Dat kan als Galapagos erin slaagt een geneesmiddel tegen een nu nog onbehandelbare en dodelijke longziekte te ontwikkelen. Galapagos is op de goede weg, maar de weg naar een goedgekeurd medicijn is nog relatief lang en verraderlijk. Onno van de Stolpe is dus nog niet weg bij Galapagos. Hij blijft waken over de innovatieve cultuur van het bedrijf, houdt als een bezetene de vaart erin, kijkt vooruit en zorgt voor een plan B en een plan C in een sector waarin vallen en opstaan hoort bij het businessplan. Het liefst nog maakt de gewiekste onderhandelaar deals die het bedrijf vooruithelpen, zoals de baanbrekende overeenkomst die hij vorig jaar sloot met het Amerikaanse Gilead Sciences.

Voor Galapagos leek een overname door partner Gilead het bijna onvermijdelijke lot. Gilead heeft veel geld, maar ook, in tegenstelling tot Galapagos, een relatief lege pijnlijn van nieuwe geneesmiddelen. Eén plus één is twee. Het management van Gilead had zijn werk niet gedaan als het geen gooi had gedaan naar de activa van Galapagos. Het vroeg de verbetenheid van een visionaire stijfkop als Onno van de Stolpe om Gilead én de eigen aandeelhouders ervan te overtuigen dat een onafhankelijk Galapagos op termijn meer gouden eieren kan leggen. Het resulteerde in een opmerkelijke deal, die een nieuwe blauwdruk voor de sector kan worden. Gilead betaalt 4,5 miljard euro voor een belang van minstens 25 procent tot maximaal 29,9 procent in Galapagos en voor de toegang tot de activa van het bedrijf. Galapagos blijft de volgende tien jaar onafhankelijk en ziet het belangrijkste risico, de commercialisering van de geneesmiddelen, afgedekt door Gilead. Gezien de povere prestaties van de voorbije jaren, heeft Gilead er alle belang bij een succes te maken van de deal met Galapagos. Het grootste risico is misschien wel of Gilead zijn kant van de deal kan waarmaken.

“Dit is nog maar het begin”, durft Onno van de Stolpe te zeggen. Aan valse bescheidenheid doet de Nederlander niet mee. De lijn tussen gezonde ambitie en overmoedige grootspraak is soms dun, maar hij weet dat het rendeert de lat hoog te leggen. Over enkele jaren kan Galapagos twee, drie of zelfs vier goedverkopende medicijnen op de markt hebben. En er is het beloftevolle onderzoeksprogramma Toledo, dat een nieuwe generatie middelen tegen ontstekingsziekten, zoals reuma, ontwikkelt.

Voor de Belgische biosector is de doorbraak van Galapagos een enorme opsteker. Toch grijpen we naast een hoop waarde. Vooral buitenlanders tellen hun centen als hoofdaandeelhouders van Galapagos. Belgische fondsen en particulieren pikken slechts een graantje mee van het succes, omdat ze te weinig risico durven te nemen en te weinig schaal hebben, daarbij niet geholpen door een overheid die beleggers te veel als speculanten en te weinig als investeerders ziet. Het zal Onno van de Stolpe niet tegenhouden het succes van Galapagos te bestendigen.