Hoe de familie Adriaenssen – de Spoelberch teruggeeft aan de maatschappij

Charles Adriaenssen en zijn echtgenote, gravin Diane de Spoelberch, hebben miljoenen aandelen van AB InBev, maar leiden een relatief bescheiden leven. Ze willen een groot deel van de dividendenstroom van de wereldbrouwer teruggeven aan de samenleving. Mecenaat is daarbij vaak belangrijker dan rendement.

Charles Adriaenssen, geboren in Belgrado, was als diplomaat actief in Pakistan en Rusland. Het verklaart wellicht zijn minzame karakter. Ook bescheidenheid hoort bij de aangetrouwde telg van de Belgische AB InBev-dynastie ( zie stamboom). “Een karaktertrek van onze families”, oordeelt Charles Adriaenssen in het boek De Belgische bierbaronnen. “Niemand rijdt in een grote sportwagen. Ze houden van bomen, tuinen, jagen. Ze leven op de buiten, in hun dorp. Mijn schoonvader Adolphe de Spoelberch ging het liefst van al met zijn hond en zijn geweer twee hazen schieten in de velden van Londerzeel. Terwijl hij overal in de wereld kon rondreizen.”

Ook Charles Adriaenssen houdt het relatief bescheiden. De centrale spil in het investeringsbeleid van de familie Adriaenssen is de holding Oaks Estate. De aandelen zijn vooral in handen van zijn echtgenote, gravin Diane de Spoelberch. De dividendenstroom van miljoenen AB InBev-aandelen zorgt voor de nodige financiële middelen.

De familie wil vooral iets teruggeven aan de maatschappij. Dat verklaarde Charles Adriaenssen in 2018 tijdens een uitzending van De Liefhebber op de radiozender Klara. In dat programma op zaterdagmorgen verklapt een luisteraar zijn muzikale voorkeuren. De Vlaams-Brabander koos voor werken van zijn eigen platenbedrijf Outhere Music. Klassieke muziek is zijn grote liefde, al is de vennootschap achter dat muziekavontuur, de nv Outhere, chronisch verlieslatend. Adriaenssen verhoogde de voorbije twee decennia het eigen vermogen met ongeveer 4 miljoen euro, en toch was het bedrijf in het boekjaar 2020 negatief. Outhere kreeg bovendien een extra levenslijn van de melomaan via aandeelhoudersleningen voor een bedrag van 12 miljoen euro.

Toegegeven, de markt van de klassieke muziek staat al ruim een decennium onder druk. De interesse ervoor boert achteruit. Maar vooral het luistergedrag is veranderd. Twee derde van de muziekverkoop in België is nog fysiek (cd of vinylplaat), een derde gaat via streaming. De omzet via dat nieuwe verkoopkanaal compenseert het omzetverlies uit de fysieke dragers niet. Outhere ontwikkelde bijvoorbeeld zijn eigen streamingapp, Alpha Play. Voor amper 5 euro per maand kan een luisteraar kiezen uit ruim 40.000 opnames. Alpha Play werd ontwikkeld door zoon Etienne Adriaenssen, die bijna tien jaar actief was als technisch consulent bij Outhere Music. De 35-jarige vijfdegeneratietelg van de Belgische AB InBev families is gebeten door de microbe van de nieuwe technologie. Hij woont in Londen en stond in 2020 mee aan de wieg van @DasLab. Die onderneming ontwikkelt software rond covid-19-testen.

Charles Adriaenssen noemde Alpha Play in de Klara-uitzending “de biowinkel van de streaming” ten opzichte van de groten als Apple of Spotify. “Alpha Play was een belangrijk experiment, maar wij konden niet optornen tegen Apple en Spotify”, beseft Adriaenssen vandaag. “Wij werken nu samen met die distributiereuzen, niet tegen hen.”

Gezond jaloers

Charles Adriaenssen gelooft dat Outhere uiteindelijk rendabel kan worden. “Outhere is uitgegroeid tot een van de grootste onafhankelijke producenten van klassiekemuziekopnames ter wereld, met zo’n 200 producties per jaar. Via de aankoop van andere producenten – zoals onlangs Channel Classics en Analekta – en het samenstellen van een eigen wereldwijde digitale distributie zal het bedrijf dit jaar winstgevend, of ten minste zelfbedruipend zijn. Het stelt veertig personen te werk in België, Frankrijk, Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk”, benadrukt Adriaenssen.

Outhere Music is ook het productiehuis waar een van Vlaanderens bekendste muziekexportproducten, de dirigent Philippe Herreweghe, zijn eigen label (Phi) heeft. “Wat Charles doet, is fantastisch”, vindt een manager van een concurrerend internationaal klassiek productiehuis. “Eigenlijk is het puur mecenaat. Charles brouwt als het ware een artisanaal bier in vergelijking met de grote platenproducenten. Hij stelt zich dan graag voor als de redder des vaderlands. De grote platenproducenten zouden dan pure winstwolven zijn. Maar ook wij staan sterk achter onze artiesten. Wij werken vanuit een realistische commerciëlere instelling. Maar ik ben vaak gezond jaloers op Charles.”

Zure oprispingen

Een andere vennootschap die aan het infuus van Oaks Estate hangt, is Mamma Roma Group. De holding bezit bijna vier vijfde van de aandelen van de restaurantketen met Italiaanse gerechten, die zes restaurants in Brussel en Gent heeft. In een centraal atelier in Gembloers wordt het eten bereid. Voor de restaurants gaat het vooral om de deegwaren, daarnaast wordt de helft van de voedselproductie verkocht via winkelketens zoals Carrefour en Spar.

Toch heeft Mamma Roma tot vandaag vooral zure oprispingen opgeleverd. Oaks Estate werd in 2013 aandeelhouder en pompte via vijf kapitaalverhogingen ruim 9 miljoen euro in het bedrijf. Bovendien volgde nog een juridisch dispuut met minderheidsaandeelhouders. Begin augustus 2019 oordeelde de rechtbank dat die werden uitgesloten uit de vennootschap. Volgens de jongste balanscijfers (tot eind juni 2021) had het bedrijf een overgedragen verlies van 20 miljoen euro. “Zonder de extra middelen van Charles Adriaenssen hadden we het als groep heel moeilijk gekregen”, geeft CEO Eddy Bauts ruiterlijk toe. “Maar Charles is iemand die erin blijft geloven. Andere investeerders zouden sneller afgehaakt hebben. Hij heeft een duidelijke visie waar hij naartoe wil. Charles heeft ook een warme persoonlijkheid. Hij is iemand met geduld en geloof, die weet wat hij wil.”