‘Beursintroductie van minderheidsbelang Belfius is een goede keuze’

De keuze voor de beursintroductie van een minderheidsparticipatie, naar het voorbeeld van Proximus en bpost, is wellicht de beste optie coor Belfius. Dat zegt Trends-redacteur Patrick Claerhout.

Het management en het bestuur van Belfius zijn voorstander van een gedeeltelijke privatisering van de bank, bij voorkeur via een beurgang. Op die manier willen ze de bank uit de handen van een buitenlandse speler houden. Dat verdient applaus. Banken zijn essentieel voor de economie. Hun financiering is het smeermiddel voor investeringen en economische groei. Daarom is het belangrijk dat het beslissingscentrum in België blijft. Belfius verkopen zou betekenen dat van de vier grootbanken enkel KBC overblijft als Belgische bank.

Belfius investeerde vorig jaar 15 miljard euro in de financiering van de Belgische economie. Ze is niet alleen de belangrijkste financier van de publieke sector in dit land, ze ondersteunt ook de bouw van scholen, ziekenhuizen en zorgcentra. Daarnaast heeft de bank zich de voorbije jaren ontwikkeld tot een belangrijke kredietverstrekker aan zelfstandigen, kmo’s en grote ondernemingen.

De rijkdom van dit land is gelegen in de spaarzin van zijn bevolking. Wordt Belfius overgenomen door een buitenlandse speler, dan vloeit een groot deel van het Belgische spaargeld naar projecten in andere landen. Naarmate geld schaars wordt, zal dat deel toenemen, terwijl ook de winsten van de Belgische bank naar het buitenlandse moederhuis en haar aandeelhouders stromen. Dat is nu al het geval bij BNP Paribas Fortis en ING België.

Belfius Belgisch houden en lokaal verankeren, is een goede zaak. Of de bank daarom ook naar de beurs moet, is iets anders. Als Belfius op de beurs noteert, neemt de druk toe om op korte termijn resultaten neer te zetten. Investeerders zullen meer willen dan een return van 6 procent op eigen vermogen. Daardoor neemt de kans toe dat Belfius zich in avonturen gooit, meer risico’s neemt of te dure overnames doet. En dan zitten we weer in dezelfde situatie als voor de financiële crisis.

Maar een 100 procent staatsbank blijven houdt evenzeer risico’s in. Naarmate de tijd vordert, neemt de kans toe dat de politieke invloed toeneemt en Belfius als 100 procent overheidsgecontroleerde bank de speelbal wordt van de wensen en verzuchtingen van wispelturige politici. En politici worden best zo ver mogelijk van de banksector gehouden, ook dat was een belangrijke les uit de crisis van 2008. De bank met de meest gepolitiseerde raad van bestuur, Dexia, bleek ook de slechts geleide te zijn.

De keuze voor de beursintroductie van een minderheidsparticipatie, naar het voorbeeld van Proximus en bpost, is wellicht de beste optie. Dan kan de overheid, zeker de eerste jaren, de meerderheid en de controle over Belfius behouden. Maar tegelijk wordt de invloed van de politici beperkt. Ze kunnen niet zomaar doen of opleggen wat ze willen, en zullen gedwongen worden zich te houden aan de regels van goed bestuur. Tegelijk moet de beursgang leiden tot een verdere professionalisering en versterking van de bank, het management scherp houden, terwijl burgers als aandeelhouders inspraak kunnen krijgen en delen in de winst.