Sanering en relance moeten samengaan

Het thema komt in deze verkiezingscampagne slechts zijdelings aan bod: moet de volgende federale regering zo snel mogelijk werk maken van een sluitende begroting, en loonkostenverlagingen desnoods uitstellen tot het einde van de legislatuur?

Eerst saneren en dan een relance is het credo dat Open Vld en CD&V hanteren in hun verkiezingsprogramma. N-VA wil de concurrentiekracht van de bedrijven direct een boost geven met een indexsprong en een lastenverlaging.

In een analyse van de verkiezingsprogramma’s die Voka voor Trends maakte, pleit de werkgeversorganisatie voor een combinatie van sanering en relance. Dat is inderdaad de beste keuze. De markten eisen budgettaire discipline en dus is het gevaarlijk om de begrotingsteugels te vieren. Maar het is niet verstandig te wachten met een lastenverlaging voor de bedrijven.

Bedrijven die pakweg eind dit jaar nog vertrekken wegens de hoge loonkosten, komen niet meer terug. De regering-Di Rupo heeft maatregelen genomen die in de goede richting gaan, maar ze waren te beperkt. Uiteraard kan de historische loonkostenhandicap van 16,5 procent niet in één ruk worden weggewerkt, maar een belangrijke ingreep aan het begin van de legislatuur zou een groot psychologisch effect hebben. Hetzelfde geldt voor een indexsprong in 2015. Een eenmalige maatregel, maar een duidelijk signaal dat het met de concurrentiekracht menens is.

We staan voor vijf jaar zonder federale of regionale verkiezingen. Het zou de partijen sieren mochten ze nog voor stembusslag duidelijk maken dat een gezonde begroting en financiële ademruimte voor de bedrijven prioritair zijn. Met fiscale snoepjes voor de bevolking wacht de komende regering beter tot het einde van de legislatuur.