eXtra informatie op www.trends.be
Op de Trends-website kunt u een profiel lezen van Arcelor, tot voort kort ‘s werelds grootste staalproducent.
“Ik maak eindelijk een oude droom waar: aan het hoofd staan van de grootste staalgroep ter wereld.” De Brits-Indiase industrieel Lakshmi Mittal (54) werd bijna euforisch toen hij vorige week bekendmaakte drie staalbedrijven te zullen samensmelten tot de wereldmarktleider in hun sector. De nieuwe groep, Mittal Steel Company, zou goed zijn voor een jaarlijkse productie van 60 tot 65 miljoen ton. Een stuk meer dan Arcelor, dat dit jaar wellicht zal afklokken op 43 miljoen ton.
De nieuwe staalreus Mittal Steel Company komt tot stand in twee stappen. In een eerste fase smelten Mittals staalbedrijven Ispat (Sanskriet voor staal) en LNM Holdings samen. Concreet neemt Ispat (voor 77 % eigendom van Mittal) LNM volledig over in ruil voor 525 miljoen nieuwe aandelen van Ispat. Die operatie is goed voor 13,3 miljard dollar of 10,4 miljard euro. Daarna volgt de overname van de Amerikaanse International Steel Group (ISG), die Betlehem Steel en LTV Steel groepeert.
Mittal Steel Company wordt overigens een Nederlandse vennootschap met zetel in Rotterdam. Het bedrijf zou goed zijn voor een marktkapitalisatie van 21 miljard dollar.
De fusie komt er op een ogenblik dat de staalsector gouden tijden kent. Door de sterke vraag vanuit China (goed voor 30 % van de wereldconsumptie) bereiken de staalprijzen nooit geziene hoogtes. Sinds januari steeg de prijs van 300 naar bijna 600 dollar per ton. Experts zien de fusieoperatie van Mittal als een anticipatie op… dalende prijzen in de toekomst. De sector mag nu wel gouden tijden doormaken, een aantal jaar geleden was het anders. Tot voor de economische boom in China werd de branche gekenmerkt door overcapaciteit en lage prijzen. Veel staalbedrijven kwamen toen in zware financiële problemen. Volgens Mittal een bewijs dat de sector dringend nood heeft aan een consolidatie.
“Daarmee hopen we in de toekomst negatieve schokken te kunnen opvangen. Ik voorspel dat de markt over een aantal jaren beheerst zal worden door drie staalreuzen: mijn groep, Arcelor en een grotere Aziatische speler. Ik denk ook dat zo’n groepen zich in een gunstiger onderhandelingspositie kunnen werken wanneer er onderhandeld moet worden met enerzijds de aanbieders van grondstoffen en anderzijds afnemers zoals de auto-industrie.”
Mittal werd 54 jaar geleden geboren in Sadulpur in de Indiase provincie Rajastan, een dorp waar zelfs geen elektriciteit was. Alles veranderde toen Lakshmi’s vader in Calcutta een aantal staalfabrieken begon te bouwen. De familie Mittal trad zo snel toe tot de Marwaris, een hard werkende handelaarsklasse die het zakenleven in Calcutta domineert. Lakshmi liep school op Saint Xavier’s in Calcutta, een jezuïetencollege. In 1976 werd ook Lakshmi actief in de staalsector: met geld van zijn vader kocht hij een Indonesische producent.
In 1988 ging hij pas echt op eigen benen staan. Mittal jr. nam in Trinidad een staatsbedrijf over dat zich aan de rand van de afgrond bevond. Vier jaar later kocht hij van de Mexicaanse regering een zwaar verlieslatend staalbedrijf over. De Indiër slaagde erin die bedrijven keer op keer gezond te maken. Mittal schuwt de risico’s niet. Zo kocht hij begin jaren negentig Karmet, een Kazakse staalsite. De site was een ramp: 70.000 werknemers die staal van slechte kwaliteit produceerden voor een planeconomie in volle ontbinding. Karmet had onder Stalin nog als goelag gediend. Maar ook die site wist hij rendabel te maken. Ook in verscheidene Oost-Europese landen kocht hij staalbedrijven op van de overheid. Die bedrijven blijven echter tot op vandaag staal van mindere kwaliteit maken. Staalexperts denken dan ook niet dat het nieuwe staalconcern een bedreiging zal vormen voor spelers zoals Arcelor.
In ieder geval is Lakshi Mittal niet bepaald armer geworden van zijn staalctiviteiten. Zijn persoonlijke vermogen wordt geschat op 5 miljard euro. Hij bekleedt daarmee de 53ste plaats in de rangschikking van de rijkste aardbewoners. Hij is de tweede rijkste Indiër na Azim Premji, de softwarekoning van Bangalore. Mittal verbergt niet dat hij er warmpjes in zit. Hij kocht onlangs een Londens optrekje over van Formule 1-baas Bernie Ecclestone. Kostprijs: ongeveer 100 miljoen euro.
Mittal is een van de vele Indiase ondernemers in Londen. Typisch voor hen is dat ze in nauw contact met elkaar staan. Ook proberen ze zoveel mogelijk het familiale karakter van hun bedrijven te vrijwaren. Ook zo Lakshmi Mittal. Zijn broer Pramod, die ook al in de staalsector actief is, woont eveneens in Londen. En met zoon Aditya, chief financial officer van de nieuwe fusiegroep, staat al een opvolger klaar.
De Mittals behoren al jaren tot de Aziatisch-Londense high society, net zoals de families Hindujah, Reddys, Hilelas of Birlas. Mittal is overigens geen onbekende in Buckingham Palace en is een van de grote sponsors van New Labour. Dat bracht hem een aantal jaar geleden overigens in opspraak. De staaltycoon had 125.000 pond aan de partij geschonken, net op het ogenblik dat de Britse premier Tony Blair een brief schreef naar zijn Roemeense tegenhanger met de vraag om Mittal de kans te geven het Roemeense staatsbedrijf Sidex over te nemen. Volgens Mittal hadden die twee zaken niets met elkaar te maken.
Toch geniet Mittal op dat vlak niet echt een vlekkeloze reputatie. Hij werd er al verscheidene keren van beschuldigd steekpenningen te hebben betaald aan machthebbers in Centraal- en Oost-Europa om zo een aantal oude staalbedrijven over te kopen die tot dan toe staatseigendom waren. Die aantijgingen werden echter nooit hardgemaakt.
Alain Mouton
Lakshmi Mittal is de tweede rijkste Indiër. Onlangs kocht hij nog een nieuw Londens optrekje voor 100 miljoen euro.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier