Vlaanderen stelde zich vorig jaar als doel 10.000 langdurig zieken naar werk te begeleiden, maar dat cijfer werd niet gehaald. Bovendien vindt maar een fractie van de mensen die in zo’n traject stappen effectief werk. Dat schrijft De Tijd dinsdag op basis van gegevens die de krant opvroeg bij arbeidsbemiddelaar VDAB.
In 2023 werden 6.065 re-integratietrajecten opgestart om langdurig zieken weer aan het werk te helpen in Vlaanderen. Ver onder de doelstelling dus. In de eerste zes maanden van 2024 begon de VDAB 4.898 mensen te begeleiden, waardoor ook de ambitie voor dit jaar – 12.000 trajecten – zo goed als onhaalbaar lijkt.
Concreet gaat het om mensen met een ziekte-uitkering die aangeven de stap naar werk te willen zetten en daarbij ondersteuning nodig hebben. Dat zijn vooral mensen zonder contract bij een werkgever, die dus werkzoekend zijn. Al zitten er ook mensen bij die officieel nog een job hebben, maar tegelijk via de VDAB ander werk zoeken. Ze krijgen een terug-naar-werkcoördinator van hun ziekenfonds, die op zijn of haar beurt de VDAB inschakelt. De bedoeling is dat ze uitstromen naar een baan en dus niet langer afhankelijk zijn van een ziekte-uitkering.
Het volgen van zo’n traject is evenwel geen garantie op een effectieve terugkeer naar werk. Die cijfers liggen fors lager. In 2023 gingen uiteindelijk 1.875 werkzoekenden met een ziekte-uitkering duurzaam aan de slag nadat ze het traject gevolgd hadden. Ook dat ligt onder de vooropgezette doelstelling van 2.265.
In een reactie pleit VDAB voor een snellere instroom vanuit de ziekenfondsen. “Hoe sneller iemand in ziekte terug stappen kan zetten naar werk, hoe groter de kans op slagen. Vandaag wordt de groep waar ondersteuning van VDAB en partners de meeste kans heeft op werk, door de behandelende sector het minst toegeleid naar VDAB”, luidt het.
De arbeidsbemiddelaar zegt ook dat er momenteel weinig inzicht bestaat in het arbeidspotentieel van mensen met een ziekte-uitkering. “Van de niet-beroepsactieve arbeidsongeschikten stelt Steunpunt Werk (2023) dat slechts 4,6 procent nog een arbeidswens heeft. We hebben informatie nodig die toelaat om de afstand tot de arbeidsmarkt in te schatten, af te bakenen welke groep op korte of lange termijn de stap naar werk kan zetten en welke groep nooit meer kan werken.”
