De voorbije weken voerden verschillende economen een bijwijlen hevig debat over de economische groeiverschillen tussen Wallonië en Vlaanderen. Sommige economen stellen dat Wallonië sinds 2008 aan een inhaalbeweging bezig is, andere relativeren de Waalse groeispurt en wijzen op de nog altijd grote welvaartskloof tussen Vlaandere en Wallonië.
Alain Destexhe, Brussels parlementslid van de Franstalige liberalen van de MR, plaatst in een nieuw boek een aantal zaken in perspectief. L’Avenir de nos Régions. Croissance ou déclin? werd geschreven in samenwerking met enkele economen. Destexhe tempert het enthousiasme over de Waalse economische inhaalbeweging. Hij komt tot de vaststelling dat de Waalse economie tussen het uitbreken van de financiële crisis in 2008 sterker gegroeid is dan de Vlaamse, maar dat is eigenlijk te danken aan één Waalse provincie. Tussen 2003 en 2011 groeide de economie in Waals-Brabant op jaarbasis met 3,3 procent. Geen enkele andere provincie komt in de buurt van dat cijfer, zelfs niet in Vlaanderen. Recente cijfers van het Instituut voor de Nationale Rekeningen geven trouwens aan dat de Waalse groei in 2008-2011 wellicht overschat werd en eigenlijk in belangrijke mate te danken is aan de opbrengst van het griepvaccin dat ontwikkeld werd door GSK in Rixensart.
Het MR-parlementslid is ook scherp voor het Waalse marshallplan, dat volgens hem de economische en sociale structuur van Wallonië niet verandert. Destexhe ziet in Wallonië dan ook geen keerpunt. Volgens Destexhe kunnen we hoogstens stellen dat de neergang van Wallonië gestopt is. Hij wijst op de hoge Waalse werkloosheid — rond 15 procent — die sinds het marshallplan amper gedaald is. Het boek gaat ook dieper in op het belangrijke aandeel van de overheidstewerkstelling in Wallonië: vier privéjobs voor één overheidsjob, in Vlaanderen is de verhouding acht op één.
Destexhe relativeert ook de functie van Brussel als economisch kloppend hart van België. Het is inderdaad zo dat het Brussels Gewest met 10 procent van de bevolking goed is voor 20 procent van het Belgische bbp. Maar die in Brussel gegenereerde welvaart vloeit massaal weg naar de randgebieden. In tien jaar is de werkloosheidsgraad in het gewest gestegen van 15 naar 20 procent. De armoede en ongelijkheid nemen toe in Brussel. 34 procent van de Brusselaars loopt een armoederisico, terwijl het Belgische gemiddelde 15 procent bedraagt.
Destexhe waarschuwt ervoor dat de Brusselse middenklasse aan het verdwijnen is, terwijl net die middenklasse voor de noodzakelijke fiscale capaciteit moet zorgen om het gewest financieel leefbaar te houden. Zeker met de zesde staatshervorming, die de deelgebieden extra fiscale bevoegdheden geeft. Ondanks de herfinanciering van Brussel — 461 miljoen euro — maakt de MR-politicus zich zorgen. Onder andere de overheveling van het kindergeld naar de gewesten en dus naar de demografische bom die Brussel is, dreigt budgettaire problemen te veroorzaken. Destexhe voorspelt dat een hoger dan voorziene nataliteit de Brusselse regering miljoenen extra zal kosten. De Brusselse regering zal als enige oplossing hebben de belastingen te verhogen. En dat met een bevolking waarvan de fiscale capaciteit daalt. Of hoe de staatshervorming voor de sterk geherfinancierde deelstaat toch een probleem dreigt te worden.`
Alain Destexhe, L’Avenir de nos Régions. Croissance ou déclin ? Filipson Editions, 2014, 139 blz., 17,50 euro
ALAIN MOUTON
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier